Mensen die elkaar complimenten geven op twitter en facebook.
Ik vind dat mooi.
Daar zit vast wel wat indirecte zichzelf-op-de-borst-klopperij tussen, maar ik kan daar niet over oordelen.
De enige die ik kan beoordelen ben ik zelf. En dat doe ik ook.
Want ik doe het ook graag, complimentjes geven.
Ik heb er inmiddels zelfs een soort rubriek voor: “Van wie ik leer”.
En ik ga daar geen loze vlijerij van maken.
Ik schrijf alleen als:
Iemand mij verbaast
Dingen zo maar uit de losse pols doet, die ik zeer moeilijk vind om te doen
Ik er van kan leren
Iemand mij een kijkje in de keuken geeft, zodat ik het door krijg.
En dan ga ik er ook echt van leren. Ik begin met nadoen. Soms neem ik ongemerkt dingetjes over, schrijfstijl bijvoorbeeld, om daarna mijn eigen weg daar weer in te vinden.
Ik doe die ‘Van wie ik leer:” op vrijdag. Want een FF is te kort voor uitleg.
En voor deze vrijdag heb ik een speciale.
Mijn kinderen.
Risky, want als trotse ouder kun je mijn bek snel los breken.
Ik zal me keurig houden aan bovenstaande regels en per kind maar één ding noemen.
Dion
Van hem leer ik om helemaal te gaan voor wat me fascineert. Hij heeft functionele oogkleppen, waardoor hij heel wat bullshit in het leven mis loopt. Focus, noemen ze dat geloof ik.
Teske
Die mij leert om onzekerheid te bestrijden door overal met vol enthousiasme in te duiken. Vertrouwen op wat je wel kunt. En dat aanvullen met een snufje blind vertrouwen.
Fenna
Leert mij dat je sociaal heel intelligent kunt zijn, zonder sociaal wenselijk gedrag te vertonen. Dat je het daardoor soms iets moeilijker hebt, maar wel heel erg echt blijft.
Wies
Leert mij dat je je eigen weg niet hoeft af te dwingen, maar hem, in plaats daarvan, gewoon kunt gaan. Laverend tussen alle drukte. Gaten vinden en gebruiken.
Ik blijf het doen.
Hier zijn de andere afleveringen
Aha RT @jjvoerman: heb jij ook zo’n hekel aan dat veren in de reet steken op twitter? http://t.co/Ogk82Jqs
..smelt….
heerlijk dat je zo open voor en naar je kinderen bent,
en het ook deelt!
leuke blog RT @jjvoerman: heb jij ook zo’n hekel aan dat veren in de reet steken op twitter? http://t.co/MpLSoyDu
mooi.. en hoe vinden je kinderen dat nou? Zou ik niet moeten proberen. Word ik meteen overal af- en uitgegooid (social media) door ze.
Alleen Teske zit op twitter. (en dan nog heel low profile)
En die heeft een groot hart. Die vergeeft me. (en is hoop ik ook een klein beetje trots op zichzelf als ze het leest)
Mooier en tijdsbestendiger op deze manier dan de vluchtige #FF op twitter. De wijze waarop je naar je hier naar je kinderen kijkt is waardevol. Voor iedereen.
Wauw, Jacob Jan! Wat mooi!
RT @KittyKilian: Heb jij ook zo’n hekel aan dat veren in de reet steken op twitter? http://t.co/nMm7nyLa RT @jjvoerman
Prachtige, verrassende en ontroerende blog: http://t.co/RO4Khbgr
RT @KittyKilian: Heb jij ook zo’n hekel aan dat veren in de reet steken op twitter? http://t.co/nMm7nyLa RT @jjvoerman
Ha Jacob Jan,
Jij blijft het doen en ik geniet ervan.
Het ontroert me dat je zo treffend van elk kind een mooi item kunt benoemen waar jij weer iets aan heb en wat je dus ook opvalt in je schare kinderen :). Wat zal het bij jullie gezellig druk zijn. Geniet ervan!
Fijn wekend,
Gea