hardlopen

Ik heb ooit 10 kilometer achter elkaar hard kunnen lopen. Voor mij was dat destijds enorm veel. Ongelofelijk veel. Ik ben geen atleet, verre van dat.

Nu lijkt het weer ongelofelijk veel. Al meer dan een jaar niet hard gelopen. Want opnieuw beginnen is weer klein beginnen. En met dat grote verschil tussen die 10 kilometer en de eerste paar passen, is de motivatie moeilijk te vinden.   

Ik haalde die motivatie uit mijn vorderingen. Excel bestandje maken. Afstanden, snelheden. Ik ontdekte zo dat ik mijn afstanden makkelijk kon verbeteren, maar mijn snelheden niet.

Ik kon thuis gewoon genieten van mijn grafiekjes. Ik kon niet wachten om weer een stukje aan die stijgende lijn te lopen. Met een Android telefoon kreeg ik ook nog kaarten op Google Maps. Met een cardiotrainer App kwamen er Calorieën bij. Nog iets om bij te houden. Bij de Aldi keek ik verlekkerd naar een horloge met hartslagmeter. Dan zou ik er nog een grafiekje er bij hebben.

Ik ben zondag 1 april weer begonnen, nam mijn telefoon mee, maar die liet ik dinsdag al weer thuis. Niet opgeladen. En vanmorgen de bewuste beslissing om het zonder te doen. Geen cijfertjes en grafiekjes meer. Ik heb nu net ongeveer 1 kilometer hard gelopen, tot het eind van het meer. Dan even wandelen en nog een halve hard. Die afstanden weet ik, want ik ken mijn meertje. Als ik die rond krijg, zit ik weer op de 2,5 kilometer. Maar daarna wil ik het niet meer weten.

Ik heb vanmorgen een mooiere motivatie gevonden: Mijn gevoel.

Het voelde heerlijk. En waar ik vooral van genoot was mijn warmte. Ik werd zo warm dat de koude motregen verdampte op mijn huid. Energie. Zelf gemaakt, door mijn eigen lijf.

Lopen en voelen.

Het lopen zelf is nu mijn doel, niet de grafiekjes. Dat vind ik een mooie stap voorwaarts.

12 thoughts on “hardlopen”

  1. echt heel toevallig dat ik dit nu lees, ik wil ook weer hardlopen, zat er gisteren weer aan te denken om het weer te doen. Ik denk dat ik straks ga beginnen. 🙂

        1. gewoon doen! het enige schema dat ik ooit gevolgd heb is 1 minuut hard, 2 minuten wandelen. en dan dat hardlopen steeds uitbreiden. Het ging sneller dan ik dacht en dat was leuk. en: wandelen tussendoor is ook bewegen!

  2. het gaat om het bezig zijn. Jaren gefietst, kwam ik mopperend thuis dat ik te weinig of te traag gereden had. Totdat ik mijn fietscomputertje weggooide en zag hoe mooi de polders hier zijn!

  3. Door te lopen met allerlei toeters en bellen vergeet je naar je lijf te luisteren. En dat is nu juist waar het om gaat, contact met je lijf, met jezelf. We worden zo geleefd door externe invloeden dat we vergeten zijn naar de signalen van ons lichaam en geest te luisteren.
    Ik wens je veel plezier en succes met je rondjes!

  4. Heel herkenbaar! Ik heb er toevallig een paar weken een stuk over geschreven (http://vievelia.nl/al-luisterend-lezen-zo-werd-hardlopen-weer-leuk/). Mijn motivatie was eerst een Belgische mevrouw die me wel 3x tijdens het (leren) hardlopen vertelde hoe “fier” ik was. Maar toen dat voorbij was na 29 lessen, toen dacht ik “maar nu?”. Ondertussen loop ik 3x in de week op luisterboeken op mijn mp3-speler. Heerlijk omdat ik zo graag boeken lees maar er haast nooit tijd voor heb/maak. Ik mag nu hardlopen en lezen tegelijk! Natuurlijk zit de motivatie uiteindelijk in jezelf, maar het is wel fijn als t nog leuker wordt gemaakt met iets waar je nog blijer van wordt!

      1. Tjee, dat was dan ff geen handige reactie 🙁 Sorry! Ik had wel ergens gelezen dat je slechthorend was, maar had geen idee dat je op ‘deze manier’ wel kan horen. Luisterboeken voor jou zijn dan inderdaad geen optie.

Laat een reactie achter op Lia Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.