Gunfactor.
Je gunt iemand iets omdat je hem haar kent, vertrouwt, leuk vind. Bekende kost, maar we kunnen er meer mee, met dat gunnen.
Gunnen geeft ruimte, en ruimte hebben we nodig.
Ruimte om onszelf te zijn.
Ruimte om elkaar te begrijpen.
Ruimte om uit te proberen.
Soms letterlijk ruimte.
Ik kwam hier op door het blog van Elja over Turkije. Over de chaos, maar daarbij ook de bereidheid om elkaar ruimte te geven, bijvoorbeeld in het verkeer.
Ruimte geven en ruimte nemen. Gunnen en gegund worden.
Ruimte is net als respect: de beste manier om meer ruimte en respect te krijgen is om het te geven. Hoe meer je investeert hoe meer er van aanwezig is. Hoe meer je krijgt.
Het is kinderspel
Ken je het spel boompje verwisselen? Speel het en je zult zien wat ik bedoel. Hoe je met een klein beetje gunnen, heel veel los kunt maken.
Ik heb het laatst nog gespeeld, en het verschil meegemaakt.
Situatie 1.
Iedereen speelt op veilig. Statisch beeld. Er gebeurt weinig. Hier en daar wordt snel gewisseld. Spanning op de gezichten.
Situatie 2.
Mensen komen los van hun ‘boompje’, zelfs als er niet zo gauw een andere boom vrij is. Maakt niet uit. Als je ‘af’ bent krijg je snel weer een kans, want er komt altijd wel weer een nieuwe boom vrij. Naast spanning, nu ook plezier op de gezichten. Mensen dagen elkaar uit. Er wordt gedurfd.
Hoe kom je van situatie 1 naar situatie 2?
Niet door aan je ‘boompje’ vast te houden, maar door te bewegen. Door een ander jouw plek te gunnen, omdat je weet dat het jouw straks ook weer gegund wordt.
Gun en de wereld gunt je terug.
PS
Ik deed dit op een ouderdag van de opleiding van mijn dochter. Ze studeert PsychoMotorische Therapie. Problemen in je hoofd, verkennen met je lijf. Ervaren in plaats van bedenken. Ze lieten ons als ouders daar aan proeven.
Mooi, en je hebt gelijk: je beleeft meer plezier als je zelf geeft. Maar toch (en ik maak meteen mijn excuses voor de negatieve inslag), wat doe je als je merkt dat je een ander steeds jouw plek gunt, maar dat er niet als vanzelf een nieuwe plek vrijkomt? Hoe hou je de positiviteit dan vast?
Mooi studie doet je dochter!
Het is geven of opgeven.
Ik kies voor het eerste. Ik heb het laatste uitgeprobeerd. Beviel niet.
Dat begrijp ik. Ik sta namelijk ook op zo’n punt. Maar fijn voel ik me er niet bij. Het kost echter ook behoorlijk wat moeite om weer energie te verzamelen voor het eerste. Maar ik ga het toch proberen. Dank wederom voor dit inzicht.
RT @jjvoerman: meer gunnen is meer kunnen http://t.co/R41YNLnO
RT @jjvoerman: doe meer met de gunfactor: http://t.co/BsWteuxL
RT @jjvoerman: doe meer met de gunfactor: http://t.co/ZXw5Jyb9