Doen of niet doen

Laat ik zo beginnen en kijken waar ik uit kom. Gewoon WordPress openen. Klikken op “nieuw bericht” en gaan.

Ik weet niet waar dit heen gaat. Ik schrijf vanuit twijfel.

En vertrouwen, dat ook.  Vertrouwen dat die twijfel op gaat lossen als ik hem ruimte geef, en deel.

Af en toe de cursor knipperend laten staan, en blijven doorademen. Koffie.  

Ik ben deze blog begonnen met loslaten. Loslaten van een rode draad. Loslaten van ideeën.

Maar ik kruip waar ik niet gaan kan. En de ideeën vinden mij, hoe goed ik me ook verstop, hoe stil ik mij ook houd.

Dit idee kwam langs. Het houdt van me, verleidt me. Past ook goed bij me. De vraag is nu: “Is het een one-night-stand of zullen we een relatie aangaan?”

Diep van binnen weet ik het antwoord al.

Maar ik ben bang. Bang om het te verknallen. Ik ben eerder ergens met hart en ziel aan begonnen. Tien jaar geleden zou ik leraar worden. Die droom heeft zwaar schipbreuk geleden. Dankzij de stap van Steven Gort heb ik die mislukking begraven.

Maar de angst laat zich niet zo maar begraven.

Ik weet nu zo’n beetje waar dit heen gaat.

Angst onder ogen zien. Niet wegstoppen, maar juist tevoorschijn toveren. Benoemen. Mee praten.

Beste angst, welkom. 

Ik weet dat je er bent. Dat is goed. Zo voel ik dat ik leef. Nu ik je zie, stroomt het. Ik laat me niet langer tegen houden door jou. Ik ga verder. Je mag mee. Nu ik je voel, voel ik dat je energie bent. Die wil ik graag gebruiken.

Bedankt.

inspirator: Peter Pellenaar, die in dit artikel  schreef over zijn blogs, die een eigen leven lijken te leiden.

5 thoughts on “Doen of niet doen”

  1. Mooi Jacob Jan. Wat een durf! Wat dat betreft ben ik toch nog een angsthaas. Ben net weer een paar dagen afgehaakt bij #iederedagbloggen omdat ik toch weer het gevoel had dat ik van mezelf zou moeten ‘scoren’. Ik schaam me er bijna voor, maar dat is bij mij zo ingebouwd dat ik er maar moeilijk af kom. Ben ik net door 10 maanden revalidatie heen en zonder na te denken sluit ik zomaar een schrijfverbond. Wat ik eigenlijk wilde, is dat wat jij doet. Vaak schrijven, zonder die verplichting. En dan zoals jij dat vandaag hebt gedaan. Gewoon gaan zitten. Nieuw bericht openen en laat maar komen die inspiratie. Dikke pluim!

    1. dank.
      Een van de dingen die ik aan het leren ben is: inconsequent durven zijn.
      Consequent zijn, is een van die strenge regels die ik mezelf oplegde. Wil ik van af. En dat begint steeds beter te lukken.
      Misschien ook wat voor jou? Toen vond je het een leuk plan. Nu vind je iets anders. Nu en? En het is niet alsof het je niks heeft opgeleverd, dat iederedagbloggen.

  2. Mooie gedachten komen er tevoorschijn wanneer je ze de kans op vrijheid geeft. Lekker blog. Was het een beetje wat je je er vooraf bij voorgesteld had 😉

    1. Ik ben maar eens begonnen met helemaal niets te verwachten.

      Er kriebelde iets. Ik ben gaan schrijven om te ontdekken wat dat kriebelen was. En het werkte. Online-realtime-self-coaching.

Laat een reactie achter op jjvoerman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.