27 kilometer fietsen naar mijn werk, en 27 kilometer terug,
And I loved it!
Zelfs de regen kreeg de grote glimlach niet van mijn gezicht.
En kijk eens hoe groen al dat gras is onder die grijze wolken. Ik ben kleurenblind, een beetje, dus pin me er niet op vast, maar grijze luchten geven het gras een extra intensiteit.
en dan zie ik
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan
Kijk eens op deze Google maps, daar zie je de populierschaduwen. Dit is een van de weggetjes waarover ik fiets, tussen de weilanden door.
Wind tegen, drie snelwegen over, en de Waal.
Vooral die laatste is een slopende klim.
Een heel stuk flink vals plat. Maar nog steeds dat gras!
Daar boven op die brug ben ik in een heel andere wereld.
De nieuwe brug is al jaren af; het opknappen van de oude duurt langer dan het bouwen van de nieuwe, lijkt het wel.
Nu wel fijn. Geen razende auto’s vlak langs me.
Imposante dragers.
En een uitzicht. Hier ga ik straks de zon zien opkomen.
Heel even bedacht ik dat dit landschap straks in de winter ook zijn charmes zal hebben, maar daar zie ik natuurlijk geen moer van, want dan fiets ik in het donker. Wat zal ik die eerste zonsopgang verwelkomen, na die donkere ritten.
Wat ik hier laat zien is de terugweg. Na de brug bij Ewijk op weg naar Beuningen.
Daar staan andere bomen langs de kant van de weg. Alsof ik door een groene tunnel rijd. Ik weet nu al dat dit bladerdak me in de lente gaat verrassen. Maar eerst de kleuren van de herfst, en de silhouetten van de winter. (ik ga ze haten)
En dan, tussen Beuningen en Wijchen wordt ik moe.
Het laatste kwartier is afzien. De laatste snelweg over lijkt een berg die niet te nemen is (pal tegen de wind in).
Maar wat is die zelfde moeheid thuis weer lekker.
Maar 4 keer per week is pittig. Dus sowieso een betere fiets. Mijn eerste gedachte was een elektrische. Maar dat voelt een beetje als opgeven. Het lijkt me zo gaaf om dit helemaal op eigen kracht te kunnen.
Dus ben ik gaan lezen over ligfietsen.
Zo’n banaan lijkt me fantastisch, maar helaas te duur. Ik ben geen knutselaar en een tweedehandse vind ik te riskant.
Een ‘gewone’ ligfiets dus. Twee of drie wielen.
Mijn zoektocht gaat beginnen.
Voor de nieuwsgierigen, dit is mijn route:
Hoi… even niet meegelezen… heb je die ligfiets inmiddels al? Zo niet, ik heb er hier een staan die ik voorlopig ( lees zeker een jaar) nog niet gebruik. Kun je t uitproberen. Hij staat in Nuenen, dat is vlakbij Eindhoven. Per trein/bus en terug fiet/trein te doen.
Groetjes Marianne ( meelezer)
Hee, wat lief! Ik zie het nu pas.
Ik ben bezig met ligfietsbedrijf hier in Nijmegen. Ik mag daar een uitproberen, maar dank voor je aanbod.
Hoe is het ligfietsen jou bevallen?
Ik vind het heel lekker, zo achterover liggend, het landschap aan je voorbij laten trekken. Mijn eerste ligfiets had helemaal geen stuur, en dat is leuk voor lange afstanden, maar in stadsverkeer niet zo handig. Nu heb ik een onderstuur.Het gaat bij mij niet heel veel lichter, of sneller dan met een zitfiets, misschien ligt dat aan het soort fiets? Zo’n banaan gaat wel veel sneller, ik vind het niet fijn trouwens.. veels te benauwd en lawaaiierig.Ik rag ook met mijn ligfiets door het bos, dus ik heb een stevige, met profielbandjes. Ik ben benieuwd naar je fiets ervaring. Die afstand, iedere dag, dat lijkt me wel een opgave hoor. Ook wel vanwege de tijdsinvestering…. Maar… ook leuk, fietsend ervaar je meer van het weer, het seizoen, het landschap. Goede regenkleding is wel handig.Veel plezier met de start van het schooljaar, groet, Marianne