de Zen of Attraction, deel 1

Martine Bakx ( @artoek)  nodigde mij uit om van gedachten te wisselen over de Zen of Attraction.

Omdat deze blogpost van Kitty ons beiden aansprak. Omdat we beiden, net als Kitty, getroffen werden door de 14 punten van Thomas J. Leonard.

 

Ik doe mee, omdat ik er gedachten over heb, over marketing, en over hoe dat wel en niet zou moeten.

Disclaimer:

Eén (of meer) van mijn gedachten klopt niet. Want ik verkoop niet. Niet veel, tenminste. Lees mijn verhaal dus niet als een how-to. Je mag het als zoekplaatje zien. Als je erachter komt wat er niet klopt hoor ik het graag.

Oh, en nog een opmerking:

Zen is heel mooi, maar soms heb ik het gevoel dat het een half verhaal is. Als een soort Yin, waar ook de Yang nog bij hoort. Zen is de rust, maar voor creatie is ook de onrust nodig. Zoiets. Ik beperk me in deze serie tot de Zen-kant van de zaak, want die levert voor mij genoeg op

Daar komen ze dan. Ik doe er twee tegelijk, dan ben ik een week bezig. Zowaar een serie!

Het werkt zo. Op mijn site staan mijn overwegingen.

Op de site van Martine zul je haar overwegingen zien verschijnen met mijn opmerkingen. 

 

1. Beloof niks

 

Training geven. Dat kon ik heel erg goed. En toch kon ik daar nooit iets over beloven. Ik ging met mensen aan de slag, met wat zich aandiende. Dat laat zich niet sturen. Beweging, had ik kunnen beloven. Maar ik kon nooit garanderen welke kant dat op zou gaan.

Ik heb op het arbeidsbureau wel eens problemen gekregen omdat een deelnemer in mijn sollicitatietraining ontdekte dat ze helemaal geen secretaresse wilde worden. Dat was een klein probleem, want er was net een jaar en zo’n 10.000 gulden uitgegeven aan een secretaresse-opleiding.

Opdrachtgevers wilden altijd sturen. Daarom ben ik gestopt met trainer zijn. Omdat ik te weinig opdrachtgevers kon vinden die vertrouwden in een training met een open einde.  

Mijn laatste training die ik gaf “assertiviteit voor slechthorenden” was keigoed. En zelfs daar kon ik geen garantie geven. Doodeenvoudig omdat sommige mensen er nog niet klaar voor zijn om een groot JA tegen zichzelf te zeggen. En dan is het resultaat van mijn training slechts dat kleine zaadje dat hopelijk gaat ontkiemen. 

Ik zou nooit nooit nooit iets willen doordrukken bij een deelnemer omdat ik een resultaat heb afgesproken.

Reactie Martine:

Je mag alleen beloven wat je kunt garanderen. Dan blijft er in het coachings/trainingswereldje heel weinig over, want resultaten kun je daar nooit garanderen. Resultaten zijn afhankelijk van de deelnemer en de omstandigheden.

In het webwinkelwereldje geldt het idem dito. Alleen beloven wat je kunt garanderen. Sinds jaar en dag beloof ik daarom in mijn  webwinkel dat betaalde bestellingen op werkdagen tot 14.00 dezelfde dag verzonden worden. En dus niet wanneer ze het in huis hebben.

 

2. Zet geen handtekening.

Sla ik even over. Ik heb daar wel ideeën bij, maar die lijken te veel op wat ik bij nummer 1 heb gezegd.

reactie Martine:

Handtekeningen zijn niet meer van deze tijd. Vroeger, toen er vrijwel niets automatisch op schrift vastgelegd werd was dat nodig. Bewijsmateriaal” dat je iets verkocht hebt (of gekocht hebt) is tegenwoordig via de mail geregeld. Een betrouwbaar imago is in deze tijden met sociale media belangrijker dan een handtekening. Gesjoemel, je niet aan de afspraken houden e.d. wordt genadeloos afgestraft.

en weer de reactie van mij: 

Oh, dat wordt bedoeld. Ik zat aan officiële stukken te denken, en prakkiseerde me suf hoe dat moest zonder handtekening. Ben wel blij dat ik van die loopbaancontracten af ben, trouwens. Dat vond ik ondanks de handtekening en de stoere praat ook maar boterzachte afspraken.

 

>>GA NAAR DEEL 2

 

Je kunt Martine hier vinden.