Als vertellen als vanzelf gaat

Ik was op het Ponderosa festival, om onze verwonderfabels-kaarten te verkopen, en om te vertellen.

De verkoop liep niet zo, het vertellen wel.

Voordat ik vertel over het vertellen eerst even waarom ik toch bij ben met die verkoop. Want ik kon zien dat de kaarten iets deden. Ze raakten. En dat is precies waarom we ze maken. (Je kun ze hier vinden)

Het vertellen,

aah     het vertellen.

Ik had heel divers publiek. Kinderen vanaf ongeveer 5 jaar¹, pubers en volwassenen. Gelukkig hebben mijn verhalen meerdere lagen, en ze werkten gisteren op alle niveaus.

Dat is geluk!

Mijn medeverteller is verliefd geworden op Liedewij, en heeft me gevraagd of zij het mag opnemen in haar repertoire. Dat mag!

Intussen tekent Margreet verder aan Liedewij :

liedwij 1 liedwij 1a

liedewij2  liedewij 2a

 

 

 

¹

Gelukkig niet van 2 of 3 jaar.  Lieve ouders doe de andere luisteraars een lol en neem die heeele jonge kinderen niet mee naar een verhaal, als dat niet uitdrukkelijk bedoeld is voor dat piepjonge volk. Ze kunnen de aandacht er niet bij houden, maar houden wel de aandacht van alle anderen weg bij het verhaal.

 

One thought on “Als vertellen als vanzelf gaat”

  1. Ik volg jou juist omdat ik ik je vaak
    niet volgen kan
    Je logistiek ontdaan van alle logica
    waarin ik speur naar achtergronden
    en heb ik ze tot nu toe nooit gevonden
    spoort het me aan steeds weer
    stil te blijven staan
    bij wat jou drijft waarover je dus schrijft
    Tenslotte is het jouw bestaan.

Laat een reactie achter op Pieternel Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.