als het zwaar wordt

Schrijven valt me zwaar vandaag.

Opnieuw goed gewerkt.

Maarten is goed. Hij kijkt met de ogen van een publiek. Hij weet wat er aan drama nodig is.

Het doet mooie suggesties om te dramatiseren. Stelt de goede vragen, zodat ik uit elke scene de kern haal van wat er in zit. Ik ontdek zelfs nieuwe lagen. Wordt op een nieuwe manier geraakt door het verhaal dat ik zelf bedacht heb.

En dan huiswerk, want dat alles moet uitgeschreven.

Pas als alles staat, alles tot in de finesses is uitgedacht, niets aan het toeval is overgelaten, pas dan kan het toeval weer ruimte krijgen, besef ik nu.

Het is een mooi, maar ook zwaar proces.

En vandaag valt het uitschrijven me zwaar. Omdat ik mezelf heel erg tegen kom. Omdat het gaat over een stuk van mij dat ik ook niet snel deel. Hoe open ik ook ben, sommige dingen zijn te dichtbij. Zoals ik nu merk, bij het schrijven. (Zolang ik niet vertel waar de scene over gaat, komen jullie er ook niet achter)

Het is niet zo dramatisch als het hier klinkt hoor, gewoon een stukje privé dat privé blijft.

Sommige dingen moeten geheim blijven. Die geven straks lading aan het stuk. Net als alle dingen die nu op de vloer van de editors room blijven liggen. Alle stukken film die niet gebruikt worden, maar waar de energie wel in net stuk zit.

Ik ga weer verder met schrijven.

 

 

8 thoughts on “als het zwaar wordt”

  1. Erg fijn dat je een goede regisseur hebt die alles uit jou naar boven haalt. Ben nu heel benieuwd naar die andere lagen die je hier niet deelt. En ja, open en open zijn zijn twee verschillende dingen. Mensen vinden me erg open maar ik laat ook veel niet zien want dat komt te dichtbij. Herkenbaar dus en daarom ook nieuwsgierig naar JOUW verhaal. Ga door, mijn beste, t komt straks uit jouw tenen en dat is goed.

Laat een reactie achter op Eef Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.