HET GESPREK stap 2
De eerste stap ging over jou.
De tweede stap gaat over de ander.
De eerste stap ging om wat er uit moest.
De tweede stap gaat over datgene wat ook nog eens ergens moet aankomen.
Je moet die ander wel zien te bereiken.
Zonder die ander is er geen gesprek. Dat is zingen onder de douche. Heerlijk, en het maakt niet uit hoe vals het is.
Maar zingen onder de douche is een monoloog, en geen gesprek.
Voor een gesprek heb je die ander nodig.
Laten we even doen alsof ik die ander ben.
Jij wil iets van mij, met mij. Dat is waar ons gesprek over gaat. Als je mij onberoerd laat, als je mij, mij speciaal, niks te zeggen hebt, als je alleen maar even stoom af wil blazen, dan heb je mij gemist als schip in de nacht.
Jij moet me raken.
Dus richt je pijlen, doe het met eerbied, en doop ze alsjeblieft niet in het gif.
Jacob Jan, dit is een veel te abstract verhaal. Wat moet ik hier mee?
Ja, dat is een beetje zo. Dat komt omdat de verschillende stappen in elkaar over lopen. En toch is het onderscheid handig. Daar kom ik straks nog op terug.
We zijn nu bezig met de drie stappen van het ‘praten’.
Straks volgen de drie stappen van het luisteren, en die komen natuurlijk precies overeen met de drie stappen van het praten. En dan wordt veel duidelijker wat het verschil is tussen stap 1 en 2.
Nu is het even genoeg dat je weet dat bij stap 1 de spreker vooral iets over/voor de spreker zelf zegt, en dat bij stap 2 de spreker iets over/voor de luisteraar zegt. Want bij alles wat we over een ander zeggen, zeggen we altijd iets over ons zelf. En altijd als we iets over ons zelf zeggen zit daar een boodschap voor die ander in.
Dit is deel 2 van de serie: Het gesprek