Sociale media zorgen voor een vloedgolf van mooie ontmoetingen. In eerste instantie online. Maar veel van deze ontmoetingen krijgen een real life opvolging. Netwerken heet dat. en het is niet alleen visiteaartjes uitwisselen.
Ik lees over inspirerende bijeenkomsten. Open coffees, 7 days of inspiration, waarmakerij, durftevragen bijeenkomsten. Ontmoetingsplaatsen, waar je met een nieuw opgeladen accu vandaan komt.
Mooi, zulke ontmoetingen. Met mensen praten over wat je bezielt. Samen ondernemen, mooie dingen doen.
Daarnaast kom ik op twitter ook erg veel teksten tegen over bezinning. Quotes en wijsheden. Maar ook persoonlijke belevingen die je aan het denken zetten. Ook hier weer: ontmoeting. Mensen raken elkaar even aan. En uit die aanraking kan beroering ontstaan, of ontroering.
Mooi, zulke ontmoetingen. Raken en je laten raken.
Zou het niet mooi zijn om op elke plaats in elke wijk regelmatig zulke ontmoetingen te realiseren? Niet alleen de “open coffees” voor netwerkende ondernemers, maar gewoon voor iedereen.Er zou plek moeten zijn voor ontmoeting, maar ook voor bezinning en rust. Samen genieten van mooie muziek. Een lezing die je stof tot overpeinzing geeft. Een rustpunt in het jachtige bestaan. Liefst op een prachtige locatie.
Wekelijks op een vaste plaats en tijd. Als je komt ben je welkom.
Wacht eens even!
Zoiets is ooit al uitgevonden.
Heel erg lang geleden.
Prachtige kerken hebben we gebouwd. Een inspirerende plek voor bijzondere ontmoetingen met anderen en met het leven zelf.
Wat hebben we gedaan dat we deze plekken zo weinig gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn?
Jammer dat we zo iets moois hebben laten verworden. Zonde.
Hulde aan de kerken die nog wel deze functie hebben, die ruimzinnig omgaan met hun geloof.Tijd voor herbezinning op de functie van kerken? Koppelen aan al die andere mooi initiatieven? Ik ben voor.