waarom je liegt als je zegt dat je fouten durft te maken

Jij durft fouten te maken.

Goed, dus je bent geen perfectionist. Daar krijg je mijn waardering voor.

Maar over wélke fouten hebben we het?

Van die “ach-fouten-maken-we-allemaal” fouten?

Of echte schaamfouten?

Schaamfouten. Een woord dat bij me op kwam n.a.v. een tweet van @meclason. Zij betrapte zichzelf op een hele domme schrijffout, en verbeterde die heel snel in een volgende tweet. Ik herkende dat. Want schrijffouten vinden we erg. We houden van schrijven. En maken niet graag fouten daarin.

Typfouten vind ik het minst erg. Schrijffouten in dictee-achtige woorden en constructies is erger. Maar schrijffouten in brugklasgrammatica vind ik om te schamen.

Ik schrok dus toen ik dit las.

@jjvoerman Niet te snel Jacob Jan. In regel 4…korter dan …

— Vera Rodriguez (@Rodzwam) October 23, 2012

Oeps! dacht ik.  Heb ik korter als geschreven? Onvergeeflijk.

Gelukkig. Het bleek dat ik “kofter dan” had geschreven. Een ‘gewone’ typfout dus. Slordig, maar niet onoverkomelijk.

En dan nog. Zelfs die oenige grammatica foutjes, zijn nog kinderspel bij de fouten waar ik voor door de grond wil zakken.

Ik durf best fouten te maken. Maar sommige fouten zijn fouter dan andere fouten. En sommige fouten zijn echte schaamfouten.

Iedereen zijn eigen schaamfouten.

Als je díe durft te maken.

Dat is pas echt knap.