Van wie ik leer: Paul vd Werf

Hij is spastisch.

Dat betekent volgens mij dat je lijf andere dingen doet dan jij wil.Daar moet je een hoop geduld voor kweken, denk ik.

Dat betekent ook dat mensen jou onwennig benaderen. (en dat is misschien zacht gezegd). Dat betekent nog meer geduld. En dan ook nog een heel hard werken aan je gevoel voor eigenwaarde.

 Hij heeft een vertraagde informatieverwerking.

Dat leverde hem behoorlijk wat deuken in zijn zelfvertrouwen op. Want het duurde een tijd voor hij er achter kwam waarom sommige dingen niet lukten. En er vervolgens aan de slag zodat die dingen nu wel lukken.

Hij hoort slecht.

Daar hoef ik geen slag naar te doen. Ik weet wat slechter horen in houdt.

Die andere dingen zijn mijn interpretaties, eigenlijk zou ik Paul moeten vragen wat daar van klopt, en wat ik nog vergeet.

Geen hart van Nederland

Dit is geen wat-knap-dat-zo-iemand-dat-toch-allemaal-maar-kan-geef-die-man-een-bos-bloemen-verhaal.

En toch ook weer wel, maar even zonder de (al dan niet valse) sentimenten.

Want  dit gaat over wat ik leer.

Ik leer acceptatie.

Niet alleen jezelf accepteren met alles wie je bent: alles er op en er aan, ook de gebreken. Maar zelfs blij zijn met wie je bent. Alles er op en er aan, juist ook die gebreken.

Deze ga ik stelen. Ik geef trainingen in omgaan met slechthorendheid. En Paul is een van de mensen die mij laat zien dat de wereld wat dat betreft een spiegel is. Mensen nemen jou net zo serieus als jij jezelf neemt. Dat wordt dus onderdeel van de training. Ik weet dat dat werkt. Ik zie het Paul doen.

Ik leer lef en geduld

Er op af gaan als je iets wil. Ook al liggen er al die drempels. De tijd nemen om al die drempels te kunnen nemen. En dus niet te snel opgeven.

Dit is zijn website