Theater maken

Bizar is het.

Teksten schrijven voor theater. Teksten die ik straks ga uitspreken. Of niet, omdat ik nog ga schrappen. Maar toch vreemd dat ik nu zinnen schrijf die ik straks ga uitspreken alsof ik ze ter plekke verzin.

Nu doe ik dat ook. Tegen jou praten terwijl jij er nog niet bij bent. Maar toch is dat anders. En trouwens, jij bent er altijd bij als ik schrijf.

Ik krijg de neiging om daar mee te gaan spelen. Zoals ik ook op mijn blog wel eens doe.

Nee meer vertel ik niet. Want hoewel ik denk dat al mijn aanloopgeschrijf nog gaat sneuvelen, is er een kans dat er toch wat van overblijft.  En jij komt straks kijken, natuurlijk. Daarom ga ik het nu niet verpesten met dingen weg geven.

Oh, voor ik het vergeet. Goed nieuws. De zaal met 24 stoelen die mij aangeboden werd is niet meer beschikbaar. Het pand staat op de nominatie om gesloopt te worden. Nu op zoek naar een zaal,waar meer publiek in kan.

Ja, ik weet het. Dit klinkt heel erg ondankbaar. En dat ben ik niet. Ik ben heel erg dankbaar met dat aanbod. Het heeft mij geholpen om verder te denken. Maar de sloop van dat gebouw geeft mij nu weer een zetje: groter durven denken.

Toch.

Ik doe het toch: meer vertellen.

Ik denk dat ik in mijn blog vast wat dingen laat doorsijpelen. Zodat het straks een geheel wordt. Mijn blog en mijn theater.

>>wordt vervolgd >>

kijk hier voor alle stukken over theater maken