“Dat raakte me!”
schrijft Roelof Hemmen van RTL4 in een column over bootvluchtelingen.
Eén meisje zei: “Dit is niet ons land, dit land is van iedereen.” Recht uit haar jonge hart, vol van goedheid. Dat raakte me.
Dat is mooi van hem. Maar waarom schrijft hij dan iets verderop:
Ik snap best dat we al die arme sloebers hier niet kunnen hebben. Dit land is echt niet van iedereen. (Sorry, lief meisje.)
Is dat wat er gebeurt als we opgroeien en wijzer worden?
Dat we opeens gaan begrijpen dat het oké is dat we de boel ongelijk verdelen?