Niet eens aan goede voornemens doen en dan toch opeens de trapkast opruimen.
En de tak afzagen.
Die tak waar Sacha al heel lang van zegt dat ze hem uit de boom wil.
Een scheve, rare.
En hoewel ik de eerste zal zijn die roept dat niet alles wat afwijkt weggesnoeid moet worden, wil ik Sacha een plezier doen.
Dus als Sacha aan het gastvrouwen is op het bezoekerscentrum haal ik de trap. Verrassing als ze terug komt.
Ik sta bovenaan met de zaag in de aanslag als ik de trap langzaam onder me uit voel glijden.
Dat bijzondere moment van vallen.
Ik zie een prachtig blauwe lucht met witte wolken.
En wat heb ik veel tijd voor gedachten.
“Verrek ik val.
Ik heb ook niks om vast te houden,
dus dat wordt helemaal naar beneden.
Zou het zeer doen?”
Om dan meteen een bevestigend antwoord te krijgen.
Ik val plat op mijn rug, gelukkig zwaait de zaag een andere kant op.
Mijn CI’s vallen uit dus ik hoor mezelf niet schreeuwen.
Kreunend en hijgend strompel ik naar binnen, de adem is me even letterlijk ontnomen.
Drie dochters die bezorgd toestromen wimpel ik af.
Ik zoek steun op de tafel, sta voorover en laat de pijn zakken.
Voorzichtig kom ik omhoog.
En dan besef ik dat veel geluk heb gehad.
Ik heb gevlogen.
Ik heb de aarde gevoeld.
En alles doet het nog.
Ik ga ondanks de spierpijn de komende dagen heel erg genieten dat ik kan lopen en (relatief) gewoon kan bewegen.
Dan ga ik weer vergeten hoe bijzonder dat is.
Hoeveel meer dingen zijn er waarvan ik niet genoeg geniet omdat ik niet weet hoe bijzonder ze zijn?
Hij haalt overal een levensles uit! RT @jjvoerman Mijn nieuwjaarsduik in mijn tuin http://t.co/RYZCHGZB
Gelukkig met #happyend RT @jjvoerman: Mijn nieuwjaarsduik in mijn tuin http://t.co/tCyPhmOE
Nou! Wat helen zegt! Dat is toch een ander soort duik, he? Alles OK?? En die tak?? 🙂
Mooi blog en heel herkenbaar.
Altijd als ik aan het hardlopen ben, schiet er door me heen hoe fijn en bijzonder het is dat ik überhaupt nog kan lopen na het zware ongeluk in 2000.
Veel beterschap want het zal wel even schrikken zijn geweest…
Groet, Marloes
Alles ok.
Die tak heeft nog even.
Wachten tot de grond stevig genoeg is om een ladder neer te zetten (het is een moeras na al die regen)
Volgens mij is een engel bewaarder met je mee gesprongen.
Maar jij hebt écht gevlogen: hoe weinig kunnen dát er maar zeggen 😉
Fijn dat je het, op de mooie JJ manier, kan na vertellen!
En? Heb je de smaak te pakken van het vliegen?
Zorg je de volgende keer dan wel voor wat meer voorzorgsmaatregelen?
JJ valt niet ver van de boom… => Nieuwjaarsduik: http://t.co/487pz6jW door @jjvoerman
Net als je dacht dat die in-zee-duikers bikkels waren gaat JJ voor de overtreffende (gebroken) trap! Blij dat je er mooi over hebt kunnen vertellen en dat alles ok is.
En die takke tak, die krijg je nog wel te pakken hoor.
man man – pootjes terecht komen is er niets bij = beurs en blauwe plekken ? Arnica creme doet – zonder dollen – wonderen… Mijn idee van een wake-up call wat je beschrijft – die wakkerte, dat snelle denken en intens ervaren. Fijn dat het goed gegaan is
ja zo voelde het. wide awake