dit blog is niet echt geplaatst

Om te vergeten dat ons leven leger wordt maken we ons drukker dan ooit te voren.

We halen ons leven door de frietsnijder

die agenda heet.

Lifestyle is de nieuwe schil.

Bang voor het onvermijdelijke

temmen we de leegte met een slimme hack.

Vastgeprikt als mooie vlinder,

met een labeltje erbij:

me-time, yoga of cupcake.

Ongebondenheid is prachtig

om op verre reizen naar te kijken,

of om even mee te spelen op vakantie.

Vrijheid

hangt ingelijst

boven de bank,

kleurig IKEA dingetje of reproductie van een grote naam.

Maakt niet uit,

we zitten er toch met onze rug naar toe.

 

 

Dit wilde ik plaatsen, maar zoiets kennen jullie al van me. Het is ook een beetje makkelijk om met dedain over trends te praten.  Dus ik plaats ik het alleen maar om te laten zien wát het is dat ik niet plaats.

Hm. Daar trappen jullie niet in.

Je kunt alleen non-verbaal iets hardop niet zeggen. Nee, das niewaar. Op social media kan alles. We maken er gewoon een ik-zeg-niks hastag van: #izn.  

Eh.. bij nader inzien toch maar niet. Ik zie nu al hoe die misbruikt kan worden als een nieuwe #fail.

Ik heb niks gezegd he? over die #izn. 

Hm. dit gaat fout. Hoe minder ik wil zeggen, hoe meer ik zeg.

Waar komt die behoefte bij mij toch vandaan om me steeds weer af te zetten bij dingen die ik zie gebeuren? Ik ga proberen daar eens mee te stoppen. Misschien moet ik maar even niks meer zeggen en gewoon cake lollies gaan maken.