marktonderzoek IRL

Oud papier lopen.

Ik deed dat vroeger elke maand. Nu niet meer. Vandaag viel ik even in. Een tijd niet gelopen, en benieuwd wat er aan de kant van de weg staat.

Zalando doosjes zijn nieuw voor mij. Ze zijn niet zo alom vertegenwoordigd als op TV.

De breedbeelhausse is geweest. En natuurlijk mis ik de modem-doosjes die ik vroeger veel zag.

En wat is in godsnaam een benen- en voet massage apparaat?

In januari moet je lopen. Dan zie je wat kerst en Sinterklaas gedaan hebben. Kerstpakketten in verschillende wijken vergelijken, en kijken waar er nog Sinterklaas surprises gemaakt worden.

Ik zie ook veel verschil in hoe het papier aangeboden wordt.

Kratjes. Bah. Moet je omkeren, leegschudden en weer terugzetten. Veel werk.

Kratjes met hengsels, nóg erger. Daar krijg je het papier niet uit.

Bananendozen zijn goed, lekker stevig. Witte-pitloze-druiven-dozen van de AH ook. (veel van verkocht deze maand!)

Chipsdozen zijn waardeloos. En dan tuurlijk toch volproppen met Hapinezz tijdschriften (verrassing: geen houd-tijdschrift dus).

Soms heb ik het idee dat mensen die dozen expres “op scherp” zetten. Knullige doos. Zware tijdschriften en tussendoor lekker veel snippertjes papier. En dan vanachter het gordijn wachten op het moment dat de bodem uit die doos zakt.

Met die stortregen van vanmorgen is dat helemaal prijs.

Wat een verschil.

Mensen die hun oud papier op een verhoginkje zetten, met een zeiltje er over.

Mensen die hu dozen in de regengeulen van de straat zetten. Pap!

En als toppunt iemand die een breedbeeld TV doos tot de rand toe gevuld op het laagste punt (plas!) van de straat zet.

Mensen die aan komen hollen in pyama met hun doosje. En het dan gelukkig zelf in de wagen gooien. Er zijn er ook die dat doosje dan voor mijn voeten zetten. Want in de  wagen gooien is mijn taak.

Je komt heel wat te weten van de bewoners van je dorp/wijk als je oud papier loopt.

 

7 thoughts on “marktonderzoek IRL”

  1. leuk. Ik ben een van diegenen die aan d eandere kant van dit verhaal woont. Ik vond het vroeger vrij gecompliceerd om een kartonnen doos buiten te zetten als het regent en of hard waait. Geen afdak en altijd een puzzel hoe dit zo gemakkelijk mogelijk maar ook zo min mogelijk rommelig te maken op straat.
    Nu waar ik woon, een heel ander verhaal. Voetgangersgebied en wij bewoners zetten het beneden in de hal klaar. ’s ochtends gaat bij een van ons de bel en die opent de gemeenschappelijke deur. Alles staat keurig droog en bij mijn weten ook braaf mooi ingepakt. Inderdaad draag ik er zelf zoveel mogelijk zorg voor dat er op het kleine wegwaaibare groet wat goed zwaars ligt, en doos en inhoud proportioneel in verhouding met elkaar zijn. Heerlijk dat het weer weg is trouwens. Weer een maand verzamelen en zonder schuur of berging staat dat best wel in de weg.

  2. :)! Heerlijk, wij met onze nee/nee sticker en een abbonement op de VI. Ik lees boeken. Het goede doelen inzamelen is jammer genoeg afgelopen. De gemeente heeft ons ondergrondse containers gegeven met pasje en een blauwe kliko voor het papier. Hiervan wordt de opbrengst gedeeld over zes kerken en twee sportverenigingen, deze hadden nl. voor de verandering naar de blauwe kliko hadden zij een container staan voor het oude papier. Sommigen zijn nu beter af, anderen slechter, je moest hier alles in plastec zakjes stoppen. Makkelijk te dragen. Weinig te beleven hier Sherlock Holmrs!

  3. Mooi inkijkje in het menselijk gedrag.
    Heel heel vroeger heb ik ook nog wel eens oud papier in de buurt opgehaald. Als jongetje van een jaar of tien. Met een karretje rondrijden en overal aanbellen. En maar hopen dat ze iets klaar hadden staan. Meestal waren het kranten want de foldertsunami moest nog een aanvang nemen. Met de opbrengst ging ik dan flipperen want veel kreeg je er niet voor. Maar ik was weer wel een middagje bezig 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.