Leren is los durven laten.
of zo
Tenminste, dat vermoed ik.
Het helpt natuurlijk ook dat ik niet alleen ontdekte wat beter kan, maar ook ontdekte wat er goed was.
Nee, lulkoek!
dat is het niet.
Tenminste niet alleen.
Want ik heb in trainingen eindeloos van die goedbedoelde sandwich feedback gehad, waarin de “tips” verpakt moeten worden in “tops”.
En dat werkt niet, wat voor leuke namen je er ook voor verzint.
Die “tip” is gewoon regelrechte kritiek die keihard binnenkomt, en die “top” een lullig doekje voor het bloeden.
Maar nu was dat helemaal anders.
Dus wat ik precíes goed deed, weet ik niet eens, maar gisteren vielen duizenden kwartjes.
Ik trad op. In een heel intiem zoldertheater. In een compleet andere setting dan ik gewend was.
Kijk, dat is heel anders, dan de zalen waar ik mijn eerste voorstellingen deed:
Het dwong me om van alles los te laten.
Daarmee kreeg ik de ruimte om ook weer dingen toe te voegen.
En om weer een stapje losser te worden.
En toen hoorde ik achteraf van mensen wat er mooi was.
En waar het beter kon.
Het dat laatste voelde totaal niet als kritiek, maar als AHA-erlebnis.
Alles wat gezegd werd, viel meteen als kwartjes in een ouderwets spaarvarken, of als zaadjes in goede aarde.
Het hielp ook dat het commentaar kwam van Geert van Diepen van het zoldertheater waar ik speelde.
Iemand met theaterervaring, en een hele mooie man.
Het gaat niet om de naam waarmee je je lessen verpakt, maar om de intentie waarmee je ze geeft.
En om het feit dat ik nog helemaal open stond, dus.
Wat ik precies geleerd heb?
Kom maar kijken in mijn volgende try outs, want dit gaat nog lang doorwerken.
Elke voorstelling wordt beter.
Tips en tops is vergelijkbaar met bitter in zoet verpakken.
Mooi dat de feedback die je gister kreeg met de juiste intentie gebracht werd. Ik ga zeker een gelegenheid aangrijpen om te zien hoe je gerijpt bent.
Wat een mooi slot van een prachtige avond!
Goed gedaan. Op deze manier kan het alleen maar beter worden.
Veel spelen dus!!!!!
Het gaat dus meer om de intentie waarbij iemand jou tips en tops geeft, dat het maakt dat je het niet als tip of top ervaart, maar als een mooi kwartje.
Intentie vanuit het hart, gesproken vanuit het hart komt altijd vlinderlicht aan ipv als een mokerslag met een te klein pleistertje.
Blij dat je je helemaal open stelt…
Leren is jezelf wijd en zetten. Prachtig.
Mijn vorige comment kwam niet helemaal goed over.
Leren is jezelf wijd open zetten… Prachtig!
De opening van je site is: Geraakt worden.
Ik was er bij gisteravond en werd geraakt. Al voor je begon. Je keek me aan en zei: ‘Hoi.’
Ik zei hoi terug.
Op de trap draaide je je om. ‘Elisabeth toch?’
Ik gaf antwoord, maar leer later, wanneer je met je voorstelling bent begonnen dat je me niet gehoord hebt. Dat mijn geklets is weggevallen als achtergrondgeluid waar nauwelijks klanken uit te distilleren zijn.
Ik werd geraakt door het feit dat je me zag. Je me herkende.
In je voorstelling introduceer je Nakta. Ik ken haar heel goed. Vervolgens maken we kennis met Emma. En ook haar ken ik.
Ik ben geraakt.
Ik ben niet in staat je feedback te geven. Om dat te kunnen doen moet ik eerst mezelf feedback geven.
Maar wat ik je wel wil meegeven is dat je me geraakt heb. Omdat je zo mooi over mij verteld hebt.