Je komt nergens als je niet goed naar anderen luistert. Maak jij een van deze drie fouten?

FOUT 1: De ander niet serieus nemen.

Dat heb ik nog best lang volgehouden bij Sacha, mijn vrouw.
Sacha is meer thuis dan ik. Ons huis is haar castle. Voor mij geldt dat minder. Mijn hoofd is waar ik woon. Dus is het logisch dat Sacha zich drukker maakt om de rotzooi dan ik. Ik zie het vaak écht niet liggen.

Beste vrouwen, wij mannen hebben jagersogen. We zien alleen wat recht voor ons ligt. Echt waar. 

 

Hoe herken je fout 1?

Als je heel goed meeluistert, hoor je me zachtjes: “Niet altijd zo moeilijk doen” mompelen. Waarna ik hardop een verhaal in stelling breng over mijn drukke werk.

 

Hoe kan het anders?

Het gaat niet over mij, het gaat over Sacha.

Ik kan bedenken hoe dat voelt: leven in een huis waarin behalve ikzelf, ook nog eens vier pubers hun rotzooi laten slingeren. Begrip tonen.

 

FOUT 2 : De ander wel serieus nemen, maar toch de boot afhouden.

Alleen begrip is niet genoeg. Aandacht voor de ander kan ook een manier zijn om zelf buiten schot te blijven.

 

Hoe herken je fout 2?

Let op mijn gezicht. Dat staat heel begrijpend. Ik ga me te buiten aan de hm-hm’s, de ik-snap-het’s, en de wat-vervelend-voor-je’s.

Bah! Ik ben een echtgenoot, geen therapeut.

 

Hoe kan het anders?

Het gaat niet meer over Sacha, het gaat nu over mij.

Ik kan het me aantrekken. Stoppen met de vermoorde onschuld te spelen. Als ik beter kijk, zie ik dan zelf ook niet mijn sokken, weggesmeten in een hoek? En de pot verf op de trap, die al weken naar zolder moet?

 

FOUT 3: De ander zo serieus nemen dat je alles klakkeloos overneemt.

Geschrokken, als een weerhaan die voelt dat de wind uit een andere hoek waait, bekijk ik plotseling ons hele huis door Sacha’s ogen. Ik oefen hard om die zelfde spiedende blik te krijgen.

 

Hoe herken je fout 3?

Zie hoe ik plaatsvervangend boos wordt op de kinderen. Als Sacha’s conciërge commandeer ik ze om rotzooi op te ruimen waar ik zelf geen last van heb.

 

Hoe kan het anders?

Voordat ik het over een ander kan hebben, moet ik nog even stilstaan bij mezelf.

Zoals het goed is geweest om het me aan te trekken, zo is het nu verstandig om dat wat niet lekker zit, weer uit te trekken.

De verfpot staat intussen op zolder, de sokken gaan voortaan in de wasmand (nou ja een stuk vaker in ieder geval), maar die extra voorraad WC rollen gaat weer terug naar het toilet. Dat is geen rommel, dat is handig.

 

EINDSCORE

Twee van de drie goed is geen voldoende. Als je niet alle drie fasen van het luisteren beheerst, luister je onvoldoende. En dan blijf je toch nog zitten.