Ik ben het aan het zeggen
tegen al mijn vroegere zelven
hoe mooi ze zijn
tijd bestaat niet meer
ik omhels de eenzaam fietsende puber
de bange jongeman op weg naar een sollicitatiegesprek
de verslagen man na zijn zoveelste mislukte baan
de vertwijfelde bij zijn nieuwe start
ik geef mezelf de tranen die ik toen niet vinden kon
ik ben me aan het zegenen
tijd bestaat niet meer
ik zegen ook mijn nu
weet jij het al
hoe mooi je bent?
Mooi en raak!