wegdromen

Het valt me op dat ik een boek, een schilderij, muziek en alles wat ik mooi vind, gebruik als veilige schuilplaatsen. Weg van de waan van alle dag. 

Duiken in dromen? Escapisme?

Ja en nee.

Escapisme is voor mij een spannend boek, een spannende film. Mooie en bijzondere dingen grijpen mij op een heel andere manier.

Een duik in die dingen brengt de wereld juist dichterbij. Schoonheid voelt veel echter aan dan die jachtige realiteit. Een mooie wolk is veel meer waarheid dan een verkiezingsuitslag.

Dus laat mij maar lekker af en toe uit de gekte stappen en in de schoonheid.

Ik kom altijd wel weer terug. Ik probeer dan wat mee te nemen, maar het meeste overleeft de sprong over de grens niet.

Ik kan niet tekenen. Ik moet het met wat woorden doen. Meer dan een echo oproepen van wat ik daar, aan de andere kant, tegen kom, kan ik niet. Maar als dat lukt ben ik tevreden.

Als de dierbare blik

van de knuffel uit mijn jeugd

waar ik met mijn liefde

leven in geblazen had,

zo voel ik de haast fysieke aanwezigheid

van de ziel van de wereld. 

En nu ben ik het 

waar leven in geblazen wordt.