Soms moet je iets niet onderbouwen, maar gewoon de wereld in slingeren. Laat anderen er maar gaten in schieten, de gedachte, het idee kan er alleen maar van groeien.
Dusss..
Die groei aan coaches, en dat hyperspecialiseren van iedereen . .
(ja precies, die dingen waar ik zo graag tegen aan trap, omdat ik het overal zie en jaloers ben dat ik het zelf niet verzonnen heb)
. . . dat is eigenlijk hardtsikke mooi.
We groeien zo naar een maatschappij waar we elkaar aan het leren zijn.
In plaats van consumeren, zijn we namelijk steeds meer alles zelf aan het maken.
Nieuws maken we zelf, cabaret maken we zelf (ik kom op twitter vaak hele leuke opmerkingen tegen), en advies geven we ons zelf, en we gaan ook steeds meer groentetuinen en knustelen.
Iedereen is leraar en iedereen is leerling. Iedereen heeft zhijn eigen unieke niche, zhijn eigen ervaringen waarmee zhij anderen kan helpen.
(die zhij is een ideetje dat ik op twitter zag, ipv hij/zij, ik gebruik het even om te zien of er aan te wennen is)
We kunnen elkaar en elkaars expertise steeds makkelijker vinden.
Als we nu alles doen op basis van het principe: geef-ze-geen-water-maar-leer-ze-een-put-graven, dan kunnen we met zijn allen enorm groeien.
Dus laat maar komen die coaches. Laat maar komen die hyperspeciale niches.
Zo kunnen we leren van elkaar.