Een queeste

Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt?

vraagt @petepel op zijn blog.

Brief voor de Koning, van Tonke Dragt, is mijn antwoord. Mijn eigen Lord of the Rings, toen ik daar nog te jong voor was, want ook hier staat een queeste centraal. Voorgelezen door mijn moeder, en later nog eens door mijn meester van de 5e klas (dat is groep 7).

De hoofdpersoon Tiuri breekt de gelofte van de avondwake vlak voor zijn ridderslag om gehoor te geven aan de oproep van iemand in nood.

En dat is mij mijn leven bijgebleven. Dat het er om gaat iets goeds te doen. Dat je de verantwoordelijkheid neemt om bestaande regels en gewoonten aan de kant te schuiven om dat te doen wat je hart je in geeft. Dat er vele drempels zijn te nemen. Dat je onderweg dierbare vriendschappen aan gaat. Dat je de vijand in al zijn vormen tegen komt en overwint.

Aan het eind van het boek lijk het er even op dat Tiuri niet tot Ridder geslagen zal worden.
“Dat is de consequentie van je keuze”, zegt de koning hem.
Tiuri verbijt zijn teleurstelling, en zegt dat hij toch geen spijt heeft. Hij voelt dat ook echt zo. Dat vond ik zo mooi. Trouw tot in de teleurstelling. Door die aanvankelijke teleurstelling heen de waarde kunnen zien van je keuzes.

Noem me een romanticus, maar zo wil ik mijn leven zien.