Ik kan niet uitleggen wat ik doe, dacht ik.
En toen besefte ik het.
Ik hoef het helemaal niet uit te leggen.
Want jij weet waar ik het over heb.
Over de gesprekken die we voeren. Op het werk. Op de sportclub. Op een verjaardag.
Vaak zijn ze super oppervlakkig. En dat is goed, dat is de sociale lijm. Als je geluk hebt is het speels, en kun je er van genieten.
Soms zijn ze minder oppervlakkig. Dan zijn ze zinnig. Dan deel je inzichten, kun je iets kwijt wat je belangrijk vindt.
Maar ook dan is de kans groot dat alles wat je zegt, al een keer gezegd is. Door jezelf.
Dan is er nog een derde soort gesprekken.
Die gesprekken waarbij je jezelf verrast. Dat zijn hele bijzondere gesprekken. Daar gaat een luikje open.
Tot die kern komen met elkaar.
Niet omdat het oppervlakkige en het zinnige minder waard zijn. Welnee. Blijven doen dat. Stel je voor dat al je gesprekken bijzonder worden.
Maar die kern is ook nodig, en die laten we nu te vaak liggen.
We draaien er allemaal om heen, want het is spannend.
Ook ik vind het spannend. Met mijn eigen buurman durf ik het nog niet aan. Dus ik weet dat er iets voor nodig is om daar te komen, bij die kern.
Ik ben dat iets.
Dat is wat mijn zoektocht naar mijn kern mij heeft gebracht.
Alles wat ik doe
– mijn theater
– mijn verhalen
– mijn blogs
en alle andere diensten die ik aan het ontwikkelen ben.
Ze zijn er voor om bij de kern te komen. Die kern is niet DE waarheid of zo. Die kern is steeds iets anders. Elke nieuwe situatie heeft een nieuwe kern. De kern is wel altijd pure waarheid. Ever changing truth. En daar gaan we te vaak aan voorbij.
Ik hoef dat dus helemaal niet uit te leggen.
Jij weet zelf het verschil.
Even geen moeilijke gesprekken. Je hoort of voelt het meteen. Niet altijd maar te vaak. Gewoon omdat het lastig is om iets van jezelf te laten zien, je kwetsbaar op te stellen of omdat je het gewoon niet weet, jezelf niet kent. Wat, waarom en waartoe? Reflectie is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Maar zij die het wel kunnen, wel willen of willen leren, ervaren het als een grote meerwaarde en een ‘deur’ naar een nieuwe ontmoeting. Mooi Jacob!