De laatste deur

Stel je eens voor.

Eindeloos ver in de toekomst,  de mensheid heeft het eindelijk voor elkaar.

Oorlog en hongersnood, woorden uit een ver verleden, abstracte begrippen, met hele oude en vooral onvoorstelbare beelden (de beelden zijn nog zonder reuk en tast, sommige zelfs tweedimensionaal).

Wat een ontwikkeling heeft de mensheid doorgemaakt, op humanitair gebied alles in orde, de wetenschap heeft op alles een antwoord.

Geen geheimen meer. Alles ontdekt wat er te ontdekken viel.

Alleen de gezamenlijke godsdiensten (die al jarenlang gebroederlijk optrekken) weten het:

Er is nog één onbekende factor.

Wat was er voor de oerknal?

Dat is de laatste vraag die de mensheid nog bezig houdt.

Op al het andere is een antwoord. Iedereen is gelukkig.  Mensen zijn zo zeer naar elkaar toe gegroeid dat ze ervaringen via hun gedachten met elkaar kunnen delen.  Daarmee zijn de laatste conflicten de wereld uit.

En dan komt het moment dat de mensheid een manier heeft gevonden om een antwoord op te krijgen op die laatste vraag.

De laatste deur zal open gaan, en de mensheid zal in contact komen met zijn schepper.

Als de deur eindelijk gevonden is, zijn er nog even wat problemen. Hij is beveiligd met een code. Hackers bestaan niet, want er zijn al jaren geen geheimen meer. Maar als de wetenschappers zich de juiste “mindset” heeft eigen gemaakt, is ook dat verhlopen.

Er wordt een vertegenwoordiger gekozen. De hele mensheid is telepatisch met hem verbonden voor deze gelegenheid.

Hij opent de deur.

Wat hij ziet is voor iedereen net even anders, want de enige manier waarop wij de schepper  kunnen zien is via onze eigen beelden.

Zo maar één van die beelden:

Morgan Freeman zit in zijn mooie witte pak in een spierwit kantoor achter een groot spierwit bureau.

Verschrikt kijkt hij op.

“Hoe… hoe.. heb je deze deur geopend?”

De mensheid, bij monde van zijn vertegenwoordiger legt alles uit. Trots vertelt hij wat er bereikt is. Hoe perfect alles draait. Of de schepper niet trots is op zijn mensen, vraagt hij.

De schepper heeft dit alles aangehoord en brengt zijn handen naar zijn haar. Dan zakt hij voorover. Zijn ellebogen op het bureau. Zijn hoofd verborgen in zin handen. Een zacht “neee” klinkt.

Dan lijkt hij zicht te vermannen. Hij komt langzaam overeind en haalt diep adem.

“Het is mijn eigen schuld”, zegt hij tegen zichzelf.

Alsof hij zich dan pas weer bewust is van het feit dat de mensheid voor zijn bureau staat, kijkt hij op.

“Ik heb het verlangen ernaar in jullie gezaaid. Maar het was nooit de bedoeling dat jullie dit echt zouden bereiken.”

Hij ziet de verwarde blik van de mensheid (en een beetje gekwetste trots misschien?), en hij beseft dat hij iets uit te leggen heeft.

“Jullie hebben alles perfect voor elkaar”

De mensheid knikt heftig ja.

“Het lijkt wel hemel op aarde.”

De mensheid knikt nog iets heftiger.

De schepper laat even een stilte vallen en schreeuwt dan:

“Maar ik had al een hemel! Ik wilde een aarde! Snap dat dan! Nu zit ik met twee hemels! Wat is daar het nut van? Wat valt er nog te ontdekken? Hè? Vertel me dat eens!”

De mensheid is nu helemaal van haar stuk, en kan geen woord meer uitbrengen.

“Snap je dan niet dat ik nu weer helemaal overnieuw kan beginnen?”, zegt de schepper iets rustiger.

De schepper staat op, loopt om zijn bureau heen, pakt de mensheid bij zijn kraag en duwt hem richting deur.

“Jij gaat terug. Ontdekken, voelen, proeven, spelen, fouten maken. En waag het niet meer om door deze deur te komen. Er zijn andere deuren genoeg.”

Hij duwt de mensheid terug door de deur.

Hij staat nog even met de deur in zijn hand. Hoofdschuddend kijkt hij naar de wereld.

Dan slaat hij de deur met een oerknal dicht.

11 thoughts on “De laatste deur”

  1. Het mooie is, wat jij in je hebt, hou je niet voor jezelf. Maar dat deel je met ons. Zo kunnen wij ook stappen maken! Mijn dank is groot!

Laat een reactie achter op Lia Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.