En dan wordt je wakker uit een heerlijke roes. (+/- 14.15)
Heel onwerkelijk. Het eerste wat ik zag was een kast aan de overkant van het gangpad met allemaal medisch spul.
Dan voel ik de bloeddrukmeter die zich automatisch op pompt.
Ik ben er dus nog. Een verpleegster loopt langs en knikt vriendelijk. Alles zal wel goed gegaan zijn.
En dan voel ik langzaam aan alle ongemakken.
In afnemende volgorde:
- pijn. Niet erg, maar hindelijk aanwezig. Jezelf wel eens flink gesneden? Zo ongeveer.
- Oorpijn, maar niet erger dan bij een flinke verkoudheid
- Keelpijn (slangetje is er gelukkig net uit gehaald)
- De catheter die ik voel zitten
- Mijn rug, het bed heeft te lang in een half-overeind positie gestaan
- kou, dat operatiejasje is wel heel luchtig
- infuus in mijn hand
- bloeddrukmeter die weer gaat pompen.
Die laatse ongemakken betekenen dat het dus erg goed gaat. Niet misselijk dus. Tijdens het typen al een yoghurt gegeten, en een pyama aangetrokken. (Nog even afwachten hoeveel hiervan is te danken aan zware pijnstillers)
Blogje typen als afleiding.
En straks horen van de arts of de operatie naar wens is verlopen.
zo herkenbaar! Hoop dat de pijn verder meevalt! Goeie genezing gewenst!
Welkom terug in de wakkere wereld. Een goed herstel gewenst!
Ik kan merk er van alles, wnirm heel levendig, bij voorstellen.
Sterkte en beterendheid.
(en nieuwsgierig naar wat de dokter gezegd heeft)
Hartegroet, Carolien
Chirurg kwam laat nog langs. Alles is naar wens verlopen.
Goed om te horen dat de operatie zo is gegaan. Die ongemakken zijn vervelend, maar van voorbijgaande aard. Hopelijk gauw.
Bedenk me net dat jij de #WOT van de laatste drie weken in levende lijve hebt uitgevoerd: nieuw (horen), wens (operatie naar wens) en uitdagen.
Top dat je ons meteen op de hoogte houdt. En een goede genezing toegewenst!