ambitie

Ik schreef in augustus over mijn ambitie.

Ik vond dat ik die (weer) mocht hebben, en zelfs uitspreken.

Ik had twijfels bij onderdelen van mijn werk. Kon daar niet mee uit de voeten zoals ik wilde. 

En daar was het moment dat ik vond dat ik moest springen. Het liefst het grote diepe in. Avontuurlijk, romantisch. Hoe groter de droom hoe beter. Ik vertelde die droom hier en daar. Hij is mooi, vond men.

Dus zei ik op mijn werk: “ik denk dat ik moet springen.”

En toen zeiden ze op het werk: “En als we je nu eens tegemoet komen?”

WoW.

Les één.

Geef aan hoe je je voelt op je werk. Er is meer mogelijk dan je denkt.

Ik ga in gesprek. Het is nog niet zeker of het lukt, maar áls het lukt ga ik hele mooie dingen doen.

Mooi !

maar. . .

Even was daar een doorkijkje naar iets nóg groters. Groter dan mezelf. 

Dat doorkijkje gaat niet weg. Ik heb gesprongen, maar niet in het diepe. En dat diepe blijft trekken.

Even pas op de plaats nu.

De druk is even weg, en dat is goed. Of juist niet? Ga ik nu weer terug in mijn mand?

Ik vermoed van niet.

 

Les twee

Dat grote is fantastisch, maar nog geen idee hoe ik daar kom.

Dat kleinere, daar heb ik wel ideeën bij, maar dat heeft iets minder grote-droom gehalte.

Hoe groot durf ik te dromen?

Geen idee. Ik zit er middenin. 

Goed luisteren van binnen. En dan gaan wandelen in plaats van springen, vermoed ik. Eerst naar kleine droom, en blik op de horizon houden, op weg naar de grote droom. Of houd ik mezelf daar mee voor de gek? En kun je een grote droom alleen bereiken door te springen?

Maar ik ga te hard. Eerst luisteren naar binnen. Praten met anderen, en dan weer luisteren naar binnen.

Hoe dan ook: beweging. En dat is mooi.

 

dit is een WOT

10 thoughts on “ambitie”

  1. Misschien is springen soms goed, maar soms ook gewoon een stap nemen. Een stap na de andere, een voet voor de andere, verkennen. Als het maar goed voelt. Ik weet wel dat veel goeroe’s zeggen dat het pas goed is als je heeeel bang bent, dat dat een teken is. Maar ik vraag het me af….is het wel zo generiek te zeggen? Geldt dat wel voor iedereen?

    1. precies.

      ik wil niet af gaan op verhalen van anderen

      ik wil een antwoord zoeken dat voor mij echt helemaal klopt

      sprong of stap, ik zie het wel. het voelt niet als voor me uit schuiven,

    1. niet zo heel lang gelukkig. ik ben toen het ging spelen er tamelijk snel mee gekomen. ben daar wel trots op. dat ik dit niet heb laten lopen

  2. Het is natuurlijk afhankelijk van wat je ambieert, maar je doel bereiken heeft meestal tijd nodig. En voldoende doordacht geeft het beste resultaat. Tenminste dat denk ik.

  3. wandelen is het onbekende verkennen. springen is overslaan.
    wandelen is vertragen. springen is loslaten.
    Is huppelen eigenlijk niet een vorm van springend wandelen?

  4. Mooi geschreven… En je weet al hoe ik denk en wat ik vind… Soms moet je springen, maar deze keer ben ik het meer met Elja eens… Het mag ook wel voorzichtiger, vooral als je niet kunt zien waar je naar toe springt…

Laat een reactie achter op jjvoerman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.