contact maken

Dit wordt een “Lief dagboek, wat mij nou overkwam gisteren” blog.

Gisteren gaf ik een lezing.

Fijn zo’n ouderwets woord in een wereld vol events, bootcamps, tweetups en seminars.

Over slechthorendheid.

Daar heb ik een heel blog over vol geschreven (www.earopeners.nl) dus daar kan ik best een avond over praten.

Slechthorend zijn heeft een vergaande, vaak onverwachte invloed op je leven. Niet alleen onbekend voor horenden, maar soms ook nog onbekend voor de slechthorende zelf.

Naast veel herkenning, dus ook veel eye-openers voor het publiek gisteren.

Een paar van de opmerkingen achteraf:

– Wat ben ik blij dat ik hier naar toe ben gegaan. Ik twijfelde, ik hoor al zo lang slecht, ik dacht ‘wat kan ik daar nog voor nieuws over horen’. Ik heb dingen gehoord die ik niet wist, en waar ik veel mee kan.

– Dus het ligt niet aan mij. Mijn omgeving snapt het soms niet, en ik zie nu waarom.

– Ik dacht iets te gaan horen over technische aanpassingen. Maar dit verhaal is veel belangrijker.

– Wat fijn dat ik u ontmoet heb.

En dan nog deze tweet, waar ik erg blij mee ben.

Zeer indrukwekkende lezing @biebwijchen over leven met slechthorendheid door @jjvoerman . Zo veel herkenning en verbinding met aanwezigen.

— Anja Kaashoek (@anjakaashoek) November 26, 2012

Die herkenning had ik wel verwacht. Maar die verbinding voelde ik ook. En dat was mooi. Er zaten ook prachtige mensen gisteren.

Fijn dat die verbinding gezien en benoemd is.

Ik wist gewoon dat dit een verhaal was waar veel mensen wat aan zouden hebben.

Fijn dat ik ervaren heb dat de manier waarop ik het vertel ook nog eens voor verbinding zorgt.

Ik heb daar niets speciaals voor gedaan. Dat is wie ik ben, vermoed ik. dat is mooi om te weten.

Daar ben ik blij mee.

dat wilde ik even kwijt, lief dagboek.