Niet alleen roepen wat niet goed is.
Ook nadenken hoe het beter kan.
En nooit kindjes met het badwater weg gooien, want dat soort ‘revoluties’ hebben we al te vaak gehad. Daar krijg je die slingerbewegingen van.
De oplossing zit volgens mij altijd in het bij elkaar brengen van tegenstrijdigheden. Kwestie van op een andere manier kijken. En dan kom je er achter dat ze alleen maar tegenstrijdig líjken.
Goed.
Genoeg vage praat.
Laten we concreet worden.
Een boosdoener aanpakken.
Het functiehuis. Een prachtuitvinding, maar eentje die zo langzamerhand een hoop ongewenste effecten heeft.
Waar ik het gisteren over had. Een structuur waar steeds meer mensen niet meer in passen. Een structuur die niet uitnodigt tot excelleren. Niet voor niet beginnen steeds meer mensen voor zichzelf.
Niet overboord gooien.
Maar aanpassen.
Eerste gedachte. Niet eens revolutionair. Bijna net zou oud als dat functiehuis zelf, en bijna uit dezelfde koker.
Projectorganisatie. Matrixorganisatie.
De structuur die dwars op het functiehuis staat.
Dan hebben we al twee dimensies: de verticale functionele strcutuur, en de horizontale projectstructuur.
Maar nu!
Die projectstructuur niet binnen een bedrijf, maar over meerdere aangesloten bedrijven heen leggen.
Dat maakt uitwisseling van talenten mogelijk.
Waarschijnlijk niet eens nieuw dit idee.
Waarschijnlijk niet voldoende.
Toch wil ik hier graag ideeën over horen.
De eerste die ik vraag is Ruud Ketelaar.
Projectdier.
Eigenzinnig.
Kritisch.