Ik wil altijd alles en iedereen begrijpen.
Ook al doet iemand iets ergs. Er is altijd een verhaal. En met dat verhaal kun je mensen beter begrijpen. Niet noodzakelijk goedkeuren, maar wel begrijpen.
Of wegkijken. Dat doe ik ook wel eens. Als ik het niet kan wegdenken op die manier.
Want ik wil zo graag die mooie wereld zien.
Want ik zou het liever in vergeving zien, dan in wraakgevoelens.
Dan is er Carolien Geurtsen die mij wakker schudt. Met haar berichten over soms diepduistere zaken waar zij zich zorgen over maakt. Carolien kiest er volgens mij voor om het niet te willen begrijpen. Ze blijft wijzen op dingen die niet kloppen, dingen die soms regelrecht afschuwelijk zijn. Dingen die niet te vergeven zijn.
Dat schuurt. Maar het is wel goed.
En toen las ik de gebroeders Karamazov. Geweldig boek.
Ik ben het helemaal eens met de achterflap die 10 redenen geeft om dit boek te lezen:
Ik zal ze niet allemaal noemen, maar wel deze;
1. Het hoofdthema, de verhouding tussen geloof en verstand is actueler dan ooit
6. Het is een boek vol religieuze gedachten
7. Het is een boek vol atheïstische ideeën
8. Uiteenlopende overtuigingen worden grandioos naast en tegenover elkaar geplaatst
(Dit boek heeft een plek in mijn theater, als je verder leest, weet je waarom . Ik heb de tekst voor mijn flyer een beetje van af gekeken, van de achterflap.)
Ik las een passage en moest meteen aan Carolien denken. Ik beloofde ze te copieren voor haar. Ik neem ze hier onder op.
Het gaat om een gesprek tussen 2 van de 4 broers.
Aljosja, de goedmoedige jongste waar iedereen van houdt en die het klooster in is gegaan.
Ivan, de intellectueel die een atheïstisch vlugschrift heeft geschreven. Ivan legt op een ongelofelijk mooie manier zijn twijfels over God aan Aljosja uit. Het is geen tirade tegen god. Het is een uitroep van vertwijfeling.
En ik, die zo graag kiest voor vergeving in plaats van wraak, sta te wankelen na het lezen er van.
Dat is wat echte literatuur doet, denk ik.
Lees.
@Caro_Geurtsen even opnieuw. ik had twee pagina’s omgedraaid http://t.co/RjyOOxVP
oe! stevige kost op de vroege morgen: geloof, het-kwaad, vergeven, dilemma’s. en een soort van boekbespreking. http://t.co/UIljj6Gb
Stevige kost indeed.
Zat hier met sterkt vluchtgedrag gefascineerd te lezen. Aangrijpend in mijn roos zal ik maar zeggen. Tjonge.
Dat wordt echt nog een trip naar de bieb om boek te scoren of ebook ergens op te duiken, al is het misschien inderdaad juist geen vakantie kost….
Maar lezen zal ik het want ja, het vliegt mij aan, op de manier waar ik van hou. Resonerend in mijn grondvesten. Mega betekenisvol voor wie ik ten diepste ben. Ik heb ook vaak om het boek heen gedraaid als in ‘volgens mij ga ik dat toch niet trekken, kom ik toch niet doorheen. Ik ben er nu van overtuigd dat dat wel zo is.
Ik zit hier sterk geraakt en ook daardoor én door mijn vluchtgedrag gefascineerd.
Want ook ik ken natuurlijk, misschien niet in de gradatie die jij kent en mischien op momenten nog veel meer (erger wilde ik schrijven), het eindeloze begrip kunnen opbrengen, zelfs voor Hitler wou ik schrijven, maar dat is toch niet waar 😉 Vanuit universeel/kosmisch/karmisch perspectief kan ik ‘begrijpen’hoe mensen met verwrongen gepijnigde zielen tot bepaalde gruwelijke daden of meervoud daarvan kunnen komen, maar voor mij is dat nog iets anders dan begrip voor op brengen. Natuurlijk moet/wil ik daarover nadenken omdat dat ogenschijnlijk onzichtbare verschil ook een hypocriete onwaarheid, een niet bestaand gegeven zou kunnen zijn.
Er is een sterke neiging tot begrip voor ‘de ander’ over mijn eigen grenzen, en over goed voor mij zelf zorgen heen, die vriendinnen soms of vaak bezorgd en ook boos heeft gemaakt. En ze hebben absoluut gelijk en gehad, ik heb uit liefde die voor mijzelf (liefde), voor mij overruled en eigen grenzen overschreden en laten schrijden door begripvolheid in hoe de ander in elkaar zit, er toe komt of kwam te doen of laten wat hij deed.
Zo is het bij mij altijd een opluchting als ik mijn eigen grenzen wél daadwerkelijk ervaar en mogelijk komt ook dáár de behoefte uit voort om dat dan te delen/bloggen.
Dank je wel Jacob Jan, dank je wel.
Carolien
@Carolien
Ik moest zó aan jou denken toen ik het las. Het kwam bij mij ook aan. Ik dacht: Dit móet je lezen. Klopt dus 🙂
Het is wel een hele pil hoor, en lang uitgesponnen, maar ik vond ook andere stukken de moeite waard. Vlak na deze passage komt het beroemde hoofdstuk: De grootinquisisteur. Over Jezus die terugkomt op aarde en door de inquisitie op de brandstapel gezet wordt.
Ya ik kan de stijlherkennen en weet ook waarom ik het vaak teruggelegd heb in de bibliotheek. Maar nu goed gemotiveerd, mogelijk voor de nazomer op het balkon lezend tussen mijn groentjes die het nu nog zo goed doen 😉
And lets keep a meetuptweetup in mind with the heer Ketelaar . Misschien ook balcony material 😉 ;_)
Wat een boek, wat een passage… Het moet even bezinken denk ik
Ja, dit is geen boek voor even tussendoor.
Dus nu misschien ook niet goede moment. Je komt het wel een keer tegen.
Maar wel erg mooi.