interview met Geenstijl

Ik: U bent schrijver en moderator van Geenstijl?

GS: Ja, hoezo?

Ik: Mag ik u een paar vragen stellen?

GS: Dat hangt er van af.

Ik: Het gaat over mijn reactie en jullie ban. Ik ben daar heel nieuwsgierig naar.

GS: Oh, ben jij dat. Nee dus. Geen zin in.

Ik: Alsjeblieft?

GS: Nou vooruit dan, maar alleen omdat je mij verzonnen hebt en dit een fictief interview is. Ik heb je niet weggejorist omdat ik zo graag met je wilde praten.

Ik: Bedankt. Ik ben nieuwsgierig naar de reden waarom ik weggejorist ben en opgerot, dat zijn toch jullie termen voor verwijderen en bannen?   

GS: Klopt. Ik snap niet waarom jij dat niet snapt. Dat moet toch te begrijpen zijn voor een wijsneus zoals jij. Iedereen is welkom op ons feestje, maar dan moet je niet gaan zeiken over de muziek. Als je dat niet bevalt moet je niet naar het feestje komen. En als je komt en merkt dat het je niet aan staat kun je gewoon weer weg. Wij hebben je gewoon geholpen de deur te vinden. Makkelijk zat toch?

Ik: Maar ik wilde graag met jullie in discussie.

GS: Nee, je liep gewoon te zeiken. Wegwezen.

Ik: Maar dat doen jullie toch ook?

GS: Wij gaan niet bij jou thuis lopen zeiken. Nogmaals: Je hoeft niet op onze site te komen, als het je niet bevalt!

Ik: Ik zou zo graag willen dat de toon van de discussie verandert. Jullie roepen naar ‘links’, en links roept naar jullie. Maar inhoudelijk wordt het amper. Er blijft op sentimenten gespeeld worden. Ik wilde jullie uitdagen om dat eens een keer op een andere manier te doen. Jullie blijven hangen in een vijandbeeld.

GS: Jij bent echt niet de slimste hè?

Ik: Hoezo?

GS: Ten eerste, waarom doe je dat niet lekker bij je eigen cluppie? Want het is wel duidelijk dat jij bij die linkse kerk hoort. Ten tweede. Onze toon is onze bestaansreden. Het is een stijlvorm, als je wil. Onze stijl is geen stijl. Die naam hebben we niet voor niets. Het is een aanklacht tegen alles wat in dit land dichtgetimmerd is door de politiek correcte stijl. Wij zijn bezig de planken weg te halen. En dat gaat niet zachtjes. Als je er niet tegen kunt moet je niet in de buurt staan. En we zijn voorlopig nog niet klaar.

Ik: ..

GS: Hoeveel bezoekers heeft jouw blog? zet dat eens af tegen de bezoekers van Geenstijl. Kennelijk vervullen we een behoefte. Kennelijk zeggen we dingen waarvan heel veel Nederlanders vinden dat dat gezegd moet worden.

Ik: Nee, jullie ruien ze op. Jullie spelen in op makkelijk sentiment. Onvrede. Jullie zouden kunnen helpen die onvrede te kunnen verwoorden …

GS: Dat doen wel al!

Ik: ..maar dan op een manier waarop er een gesprek mogelijk is. Het blijft bij roepen, wat jullie doen.

GS: Je bent echt elitair hè? Koste wat het kost beschaafd blijven. Dat is nu precies wat Nederland naar de klote helpt. Omdat je niet wil kijken naar wat lelijk is. En dan doe je ogen dicht voor wat je niet wil zien. Kun je blijven doen alsof alles beschaafd is. Heel stijlvol allemaal. Jullie willen zo graag dat de wereld beschaafd is, dat je weigert te zien dat ie dat niet is! Dat is nu precies het luchtkasteel dat we willen afbreken. Wake up and smell the dirt!

Ik: En als ik nu wél wil kijken naar wat lelijk is? Dan hoef je toch niet te roepen? Dan kun je dat toch gewoon zeggen, zonder te roepen? Zonder moedwillig op tenen te staan?

GS: Ik loop waar ik wil. Als mensen per sé hun tenen onder mijn schoenen willen schuiven doet dat pijn ja.

Ik: Ben je niet bang dat jullie argumenten verloren gaan? Omdat je alleen nog voor eigen parochie preekt? Omdat je in je eigen kamp blijft?

GS: Oh, en die linkse kerk blijft niet in eigen kamp? Pauw en Witteman hebben geen eigen cultuurtje waarin ze de macht hebben om mensen te maken en breken? DWDD drijft niet op de populariteit van hun eigen cultuurtje? Ga daar eens kijken!

Ik: Ga ik doen. Maar ik kom terug!

GS: Je doet maar! Maar wij gaan onze muziekkeuze niet veranderen ter wille van één gast! Dus: If you can’t stand the music, stay out of the disco!

Ik: zucht…

kijk hier voor alle posts in deze serie