Soms vind ik troost helemaal vanzelf, in kleine dingen.
Vandaag is mijn troost dat het me gelukt is een noodoplossing te bedenken voor onze douche. Als het lukt (straks nog even verder klussen, ik laat het weten), kunnen we weer douchen. En dat is een hele troost.
Teruggereden uit Gouda van een vergadering, en prachtige wolken zien onderweg is ook troost.
Morgen heb ik ook mijn auto weer terug. Ook fijn.
Dat het allemaal duur is. En dat we nu een hele nieuwe badkamer moeten (stond al op het lijstje maar geen geld voor), is minder. Maar gek genoeg heb ik daar geen last van. Misschien ben ik wel een beetje bipolair maar ik voel me goed.
Ik raak nu een aantal lezers kwijt want dit wordt erg zweverig, maar ik laat die geldzorgen over aan het universum. Ze gaan opgelost worden. Ik laat mijn verantwoordelijkheid daarvoor niet los, maar de zorgen wel. Het gaat goed komen. Er gaat komen wat er gaat komen. Ik zie wel. En ik kan het aan. Want ik voel troost. Zomaar. Alsof dat universum zelf me even een hand op de schouder heeft gelegd. Universum = God, trouwens (voor mij dan), en heel reëel.
Dat ik het straks anders kan voelen maakt voor nu lekker niks uit.
Straks zal ik hieronder nog een foto plaatsen van de tijdelijk oplossing. Erg knullig en houtje-touwtje, maar als het werkt kunnen we douchen, en daar ben ik trots op. Yes !
Zo ordinair issie:
Wat je ziet is een verhoogd tegelvloertje met een doucheputje. Rechts daarnaast de wand van het bad (met gat). De nieuwe afvoer past niet op het buisje dat onder de verhoogde tegelvloer doorloopt (en daar uit komt op het putje, uitvinding van vorige bewoners die een bad plaatsten in een badkamer die daar eigenlijk te klein voor is). Dat putje hadden wij afgesloten. Daar stond een kast op. Oplossing: kast weg. Putje weer open. De buis die bedoeld is voor de overloop van het bad aansluiten op de reguliere afvoer, en zomaar uit het gat laten steken . Water loopt weg in putje. Overloop van bad dichtplakken. Ha! En daar dan trots op zijn. Dat is pas knap! Wat zal ik lekker douchen morgen.
Ik ga deze pagina bewaren onder favorieten. Als ik dan een keer een baalmoment heb, ga ik hem weer lezen. En me herinneren hoe simpel het kan zijn om troost te vinden.
Erg mooi! Niet alleen troost ervaren maar ook vol vertrouwen zijn in die troost!
Kennelijk is troost een woord waarvoor het universum veelvuldig ingezet word. Ook ik vertrouw graag op het universum zodat ik me minder zorgen hoef te maken. Dat vertrouwen vind ik best troostrijk.
Het universum is een andere naam voor God. (voor mij dan). En die is een mooie troostbieder.
troost doen. 🙂
tuurlijk is dat niet zweverig, het is optimistisch!
succes!
Wat mooi: verantwoordelijkheid niet loslaten, zorgen wel. En jullie zijn allemaal van harte welkom om in Noordwijk te komen douchen!
Mooi Jacob Jan. Dat vertrouwen dat je hebt in God – voor mij de schepper van het universum 🙂 en daaruit voortvloeiend in je eigen kunnen. Dat je handelt in vertrouwen en de zorgen loslaat. Dat is ‘ora et labora’ , biddend je handen uit de mouwen steken. Enneh. Ik ben trots op je. Ik hoop dat je vanmorgen heerlijk zal douchen.