Van wie ik leer: Sabine Kars

Wat ik zo mooi vind, en wat ik zo graag zou willen,

is het beroeren van die andere werkelijkheid.

Die werkelijkheid die ik voel

en de verdwijnt als ik er naar grijp.

Die.

Hij kan opgeroepen worden, die werkelijkheid.

De mooiste boeken

de prachtigste schilderijen,

de meest vluchtige momenten,

dat alles roept het op.

Iets snappen,

terwijl je niet eens weet wát je snapt,

zoiets.

Als een geur

die in het voorbijgaan

je herinnering op tilt. 

Sabine kan dat ook.

Dat oproepen.

Met gedichten 

die ik begrijp,

nee niet begrijp,

wel begrijp,

nee anders,

maar dat is het woord niet.

Niet gewild ingewikkeld, 

maar juist simpel ontregelend.

Wrang, soms

maar gelukkig

ook teder.

Steeds opnieuw.

Mijn titel klop niet

Het zou moeten zijn:

Wat ik graag van Sabine zou willen leren.

 

@sabine_kars

Haar gedichten vind je hier

2 thoughts on “Van wie ik leer: Sabine Kars”

  1. Ik zit nu al een tijdje naar zinnen te zoeken die zich maar niet willen laten zien. Je hebt me van mijn stuk gebracht met deze blogpost. Omdat ik me zo moeilijk voor kan stellen dat iemand op die manier naar mijn woorden kijkt. Omdat je niet alleen kijkt, maar ook heel dichtbij durft en weet te komen bij wat ik zelf ook nog steeds niet aan kan raken, laat staan zo prachtig weet te beschrijven. Jij trof en ving even dat vluchtige, maar onbetaalbare, van wat theater, proza, poëzie, muziek, dans, beeldhouwkunst en fotografie met ons kunnen doen. Wat ze voor altijd bestaansrecht geeft.

    Dank je wel voor dit bijzondere compliment. Vooral uit jouw mond. Met die vertellende lippen waaraan ik steeds weer hang. Ik reageer weinig, maar ik volg je op de letter. Ik herken veel van je hardop zoeken, vragen én vinden nu het stuur is omgegooid. De angst, je plezier, je lef, de twijfel. Het spelen daarmee. Ik heb daar alles aan. Het is ook heerlijk om meegenomen te worden in je verhalen. Je laat kamers zien, gooit ramen open.

    Wat zal het kloppen straks, daar op die planken. En wat kijk ik ernaar uit dan in de zaal te zitten, en ademloos naar je te luisteren.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.