Van Steven leer ik om beslist te zijn.
Kort. Krachtig.
En toch kwetsbaar.
En vooral dat dat naast elkaar kan bestaan.
Want dat kwetsbare kon ik al. Maar tegelijk krachtig, en uitgesproken? Dat was een openbaring voor mij.
Steven doet het niet alleen. Hij leeft het.
Ik ben zo streng voor mijzelf als mijn hart groot is.
Het onmogelijke combineren, en dat mogelijk maken.
Hier sta ik. Ik kan niet anders.
Trouw aan zichzelf. Consequenties trekken. Onbegrensd begrensd.
En Steven weet als geen ander dat pijn liefde is. Daarom was dit filmpje ook een beetje een eerbetoon aan hem.
Blij dat ik hem ken.
Ontvangen. Met ontroering. En dank je wel zeggen. Meer niet. Meer hoeft niet. Vriend!
Inspirerende man inderdaad, die Steven Gort. En dit blog ‘gortiaans’ geschreven: kort, krachtig en kwetsbaar tegelijk. Mooi! Je hebt inderdaad van hem geleerd. Om het vervolgens weer door te geven in je levenslessen. 😉
Déze bedoelde ik, voor @StevenGort http://t.co/oTk0wygG3Q
Wat een mooi eerbetoon… RT @jjvoerman: Déze bedoelde ik, voor @StevenGort http://t.co/uLde6PxUmG