Eerst even dit.
Er zijn al heel veel “doe meer met je leven” boeken.
- dromen durven doen
- the secret
- niet morgen maar nu
- de zeven spirituele wetten van succes
- de creatiespiraal
- spiegologie
En dat is nog maar een kleine greep. Wat voegt dit boek toe? De laatste 4 heb ik gelezen. De laatste twee ben ik zelfs dol op. Die hebben me verder gebracht.
Toch voegt Marcel van Driel iets nieuws toe.
Zo maar even een paar dingen:
- Dit boek is een stuk concreter dan de meeste
- Marcel steekt zijn nek uit met dit boek
- Het is een sympathieke man, die mensen veel gunt, en hij heeft zijn jongenshart gehouden
- Hij vertelt enthousiast over zijn eigen mislukte plannen. Deze is belangrijk. Ik ben dat nog niet eerder zo tegen gekomen (oké De Ridder en Knoope doe het ook, maar niet zo uitvoerig en in detail)
- Hij start met zijn boek en site een hausse, waardoor er een feel good sfeer ontstaat die je vleugels geeft.
- Hij waarschuwt dat die feel good niet genoeg is
- Hij wil écht mensen aanzetten om iets moois te doen
- Hij geeft hele concrete voorbeelden van andere plannen
- Hij blijft erg met beide poten op de grond (ook anders dan veel van bovenstaande boeken), met zijn verhaal, maar ook met zijn voorbeelden
Genoeg redenen om Waanzinnige plannen als aanwinst te zien.
En ik denk ook dat je zoiets meerdere keren tegen moet komen om er echt iets mee te kunnen. Die andere boeken hebben me voorbereid, zodat dit boek goed viel. En misschien werkt waanzinnige plannen ook zo voor anderen. Misschien wordt je blij van het boek, maar kun je niet 1-2-3 van start. Maar dan legt het een mooie kiem voor later.
Even intermezzo.
Even dank aan mijn twitter- en blogvrienden. Want die zijn minstens zo belangrijk geweest voor het zetten van mijn stap als het boek van Marcel. Zonder die vrienden had ik nooit mijn plan zo in het openbaar durven gooien. Ze bij Marcel op de stoep leggen was wel een hele mooie stok achter de deur. Toen kon ik niet meer terug.
En nu de beloofde antwoorden op de vragen van Marcel uit het eerste deel.
(Ik ga de vragen niet noemen, dan moet je het boek maar lezen)
Mijn droom is het maken van theater. Ik treed op, en kan daar mijn boterham mee verdienen. Ik bedenk periodiek nieuwe verhalen waar ik een nieuw theater van maak. Mijn theater is standaard toegankelijk voor slechthorenden en doven, hoewel het niet specifiek voor die doelgroep is.
Ik maak dat theater samen met anderen, maar ben zelf de enige speler.
Op deze manier heb ik letterlijk een podium waar ik mijn kijk op de wereld kan delen. Ik vind de wereld bizar en mooi. Dat gevoel wil ik delen. Ik hoop herkenning op te roepen, mensen te raken.
Ik treed op in het hele land. Mijn plan is uiteindelijk succesvol als ik zalen tussen de 250 en 500 bezoekers kan trekken, en genoeg optredens heb om van te leven.
Mijn tussendoel is om begin 2014 zoveel try outs in kleine zalen (tussen 50 en 150 stoelen) gespeeld te hebben, dat wat er staat goed is. Dat de kritieken goed zijn, en dat ik van daaruit genoeg publiek kan trekken om door te gaan met optreden.
Als daar rond mei 2014 geen uitzicht op is, moet ik stoppen en uitkijken naar een andere manier van geld verdienen.
Eigenlijk is mijn plan al eerder geslaagd. Als ik zo veel try outs heb kunnen spelen dat ik er zelf tevreden over ben, en mijn publiek het gewaardeerd heeft, heb ik al veel bereikt.
Als ik helemaal geslaagd ben heb ik mezelf overtroffen. Ik heb dan voor mezelf bewezen dat niets onmogelijk is, en de deur naar andere plannen staat wijd open.
Als ik misluk, dan heb ik aan mezelf bewezen dat ik in ieder geval het lef heb gehad. Ik hoop dat ik dan ook geleerd heb van mijn fouten. Ik sta in dat geval hoe dan ook sterker in mijn schoenen. (Als ik tijd heb gehad te wenen over mijn ‘mislukking’)
Mooi verwoord! Tot nu toe je blog stilletjes gevolgd n.a.v. #blogpraat, maar bij dezen wens ik je veel succes!