Ik gebruik soms een schrijftolk. Die typt met behulp van een speciaal toetsenbord alles wat er gezegd wordt. Als het een goede is, bijna op spreeksnelheid en letterlijk alles, ook de uh’s en de onafgemaakte zinnen.
Ik wilde een keer met behulp van de opgeslagen tolktekst *) notulen maken van een vergadering.
Dat doe ik nooit meer!
Ik moest vele schermen doorploegen voordat ik iets tegen kwam dat de moeite waard was om te notuleren.
Wat ongelofelijk veel woorden om zo weinig te zeggen!
Ik doe het zelf ook, merk ik. Als ik trainingen geef aan slechthorenden is er een schrijftolk bij, met scherm en beamer. Als ik achter me kijk zie ik het scherm vol lopen, nog voor ik ook maar iets zinnigs heb gezegd.
Inbinden, Jacob Jan!
Ik hoorde vroeger goed, en kan me niet herinneren dat ik daar ooit last van had, van dat vele praten. Pas nu ontdek ik hoe nietszeggend onze woorden vaak zijn.
Zoveel loos gelul, dat ik er van schrik.
En eigenlijk kan dit hele artikel ook zonder woorden. Kijk maar.
Hier staat het vervolg: oeverloos gelul
*) wel altijd toestemming vragen aan alle deelnemers of een tekst gebruikt mag worden. meestal wordt hij meteen gewist.
Weet je wat ik zo bijzonder vind? Dat er zo’n duidelijke richting en doel en, hoe zeg je dat, hogere richting zit in jouw werk/leven/pad/zoektocht. Want als ik dit lees, denk ik: dat is precies wat jij wilt veranderen. Dat mensen heel nietszeggend met elkaar communiceren. Toch? Niet omdat je er kritiek op hebt bij anderen, maar omdat je het constateert en het je iets lijkt dat je kunt veranderen.
Het is toch bijzonder dat je juist door jouw situatie, die ontdekking kunt doen, en dat nu weer met ons kunt delen! Het zet mij in ieder geval enorm aan het denken. Dank!
begint vorm te krijgen
op mijn werk leer ik slechthorenden omgaan met communicatie, maar eigenlijk wil ik het andersom, dat er door iedereen zorgvuldiger gecommuniceerd wordt, met meer ruimte voor wie wij zijn.
slechthorenden zouden ambassadeurs kunnen zijn voor een andere manier van communiceren. (ga ik ook nog een keer een artikel over maken)
Als horen veel energie kost, en als slechthorende heb ik daar veel ervaring mee, dan wil je die energie zo efficiënt mogelijk gebruiken. Daarom herken ik zoveel in dit stukje. Met name in werksituaties erger ik me aan dit ‘loze gelul’. En ja,…. ik maak me er zelf ook schuldig aan. Dat zet mij ook aan ’t denken, bedankt.
We zijn net “echte” mensen (-:
We zijn net echte mensen (-:
Anoniem ben ik ook..lukte ff niet met een reactie plaatsen.
Ook zoveel wachtwoorden te onthouden (-:
Welnee Remco, ik ben een mens. Dat “net echt” hoeft er echt niet bij!