Ik geloof dat het januari 2013 was.
Zo niet, dan toch, want januari is een mooie maand voor de start van een Waanzinnig Plan.
Marcel van Driel vroeg naar plannen voor een boek dat hij aan het schijven was.
Ik schreef dat ik dat zelfde jaar nog op een podium wilde staan, met mijn eigen geschreven theaterstuk.
Dat was mijn waanzinnige plan.
Het is vooral gelukt omdat ik het zelf geweldig vond om te doen.
Het is gelukt omdat het plezier vele hoogtes boven de spanning uit steeg (en die waren hoog!)
Het is gelukt omdat ik mooie, ontroerende reacties kreeg.
Het is gelukt omdat ik schitterende mensen heb ontmoet.
Het is gelukt omdat ik springend en struikelend vele drempels genomen heb.
Ik heb mezelf los gezongen.
Ik heb het ‘ooit’ en het ‘misschien’ bij de lurven genomen.
Ik heb met mijn oude angsten gedanst.
Ik heb me laten inpakken door nieuwe angsten.
En ik heb mezelf weer uitgepakt.
Ik heb het cadeau ontvangen.
Zo is ’t!
Dat heb je toch maar mooi voor elkaar gekregen. En je ziet, dat waanzinnige plannen gerealiseerd kunnen worden. Dus wie weet wat je allemaal nog voor elkaar krijgt 🙂
Succes met je volgende plannen, hoe waanzinnig (of onbereikbaar) ze nu ook mogen lijken.
Wat een prachtige konklusie!
Je hebt zoveel gedaan en overwonnen, zoveel mensen laten genieten en blij gemaakt en moet je zien waar je nu staat! Heb ongelooflijk respect voor je.
En dan nog wat.
In januari 2013 las ik voor het eerst een blog van je een realiseerde ik me wie je was. En sleurde jij me over de drempel om te gaan bloggen. Daardoor is er ook voor mij veel veranderd en is mijn leven een stuk rijker geworden. Dank daarvoor!
Wat zouden Ubbo en Jenny dit leuk hebben gevonden en wat zouden ze trots op je zin geweest!