Torenhoog en mijlenbreed.
Een toekomstroman van Tonke Dragt.
In de toekomst zijn geen wouden meer. Edu, krijgt als klein jongetje van zijn huiswerkrobot een gedicht te horen. Over Venus.
Waar wouden zijn als vuur zo heet
torenhoog en mijlenbreed.
Hij wil als planeetonderzoeker daar heen. Om die wouden te zien. Maar planeetonderzoekers mogen niet echt het woud in. Want dat is te gevaarlijk.
Edu is van plan om het stiekem toch te doen. Dat moet hij geheim houden. Anders wordt hij als onbetrouwbaar onderzoeker afgekeurd.
Hij is toch al verdacht, want hij leest echte boeken.
Dat doet niemand meer.
In de toekomst zijn er alleen nog maar voorleesboeken, als oorknopjes.
Ik laat een paar boeken zien, en lees een ministukje voor in mijn theatervoorstelling.
Torenhoog en mijlenbreed zit daar tussen.
Dit is mijn antwoord op 50 books, vraag 30 van @petepel.
wow, een van mijn allermooiste jeugdboeken. Boeken, zelfs. Was dat van die echte boeken vergeten, trouwens. Nodig herlezen dus!
Ik laat hem ook niet voor niets zien, in mijn voorstelling.
Mijn moeder las hem voor, op vakantie in Frankrijk. Toen het heel warm was, en we bij een snel stromend riviertje in de schaduw van bomen op de rotsen zaten. Die plek is in mijn gedachten nog steeds het woud van Venus.
toekomstmuziek maar zeer nabije
Wow dat klinkt echt 1984-achtig: in de toekomst waar geen wouden meer zijn en boeken voorgelezen worden. Ik vind het een eng beeld…
Boek is absoluut niet beklemmend. Vreselijk mooi. Aanrader.
Fantastisch boek. De sfeer die daarin is weergegeven, zal me altijd bijblijven en bij herlezen weer opnieuw net zo sterk opgeroepen worden. Heerlijk dat je het hier nog een keer noemt. Ik kan er niet genoeg over lezen/horen.