JesuisCharlie Ik weet niet of ik op een plein ga staan

Als ik nu straks met een potlood op een plein ga staan,  wat betekent dat dan?

Doe ik dan mee met symboolpolitiek?

Doe ik dan mee doe met het gebral van idioten die alle moslims over één kam scheren?

Ik weet nu nog steeds niet of ik daar moet gaan staan.

Ik weet alleen dat ik niet door anderen laat bepalen of ik daar wel of niet sta.

Ik wil niet moreel verplicht zijn daar te staan.

Maar ik wil ook niet wegblijven uit angst dat ik daar een antimoslim statement mee maak.

Ik weet alleen dat als ik daar ga staan, ik mezelf verplicht om nóg meer liefde de wereld in te sturen.

Dat ik mezelf verplicht om nooit voor een kamp te kiezen maar altijd voor mensen.

 

8 thoughts on “JesuisCharlie Ik weet niet of ik op een plein ga staan”

  1. Ik heb er gestaan.
    En ik zag mensen.
    Geen gescandeer, geen haat. Weinig sentiment, zelfs. De sfeer was die zoals bij een dodenherdenking. Goed.

    En over die liefde schrijf ik nog een blog.

  2. Ja, wat een heftig gedoe allemaal. Hoewel het afdoen als gedoe natuurijk een bagatelliseren van het gebeuren is. Ik vind het op een plein gaan staan geen anti-moslim statement. Ik vind het protesteren tegen een paar gestoorde mensen die dit doen onder de noemen Islam. Die mensen die een aanslag plegen onder de naam van Allah en de profeet Mohammed. Ik vind het erg, heel erg, dat hierdoor de verdeeldheid weer een stukje groter wordt. Dat Moslims en de Islam hierdoor weer in een negatief daglicht komen te staan. Voornamelijk omdat ook zijzelf dit enorm veroordelen, omdat ook Moslims aangeven dat deze mensen zich geen Moslim mogen noemen. Zij misbruiken deze religie (zoals ook andere religies misbruikt worden) voor gewelddadige doeleinden.

    Wat jammer dat de wereld zo weer een stukje grijzer gemaakt wordt… Ik vind het vooral erg treurig

  3. Ja, ik ben wel naar Plein 1944 gegaan omdat ik wilde ‘voelen’ hoe de gevoelens van de mensen daar waren. Ik vond het indrukwekkend: heel kort (een kwartier in totaal, met de diverse toespraken) en inspirerend. Ik kreeg er kracht van mee: omdóór te gaan met het verbinden van mensen van verschillende afkomst en religie. Want we zijn een SAMEN-LEVING!

  4. Tja. Ik snap je aarzeling niet zo goed. En wat je er over zegt ook niet. Voor mij was er geen optie… Ik moest op het Domplein zijn om 18.00 uur. Terwijl ik beter niet lang kan staan. Nu moest het… Niet omdat ik me moreel verplicht voel, maar omdat ik geraakt ben. Onafhankelijk van islam of moslims. Want vrijheid en vrijheid van meningsuiting zijn in het geding, maakt niet uit uit welke hoek de bedreiging komt… Verbinding zoeken met 3000 anderen op het Domplein, in de wetenschap dat er tientallen pleinen met mensen op afstandverbonden zijn. Dus tof dat je bent gegaan en je eerste gedachten weersproken werden door de werkelijkheid!
    En geen moment zou ik het als anti-moslim hebben uitgelegd als je niet zou zijn gegaan.

    1. MrsvanP schreef op twitter dat het niets betekende, dat het symbooolpolitiek was, en dat ik een romanticus was als ik geloofde dat het iets uit maakte daar staan.
      Ik snapte wel wat ze wilde zeggen, maar was het er niet mee eens. Dit waren mijn overdenkingen.

Laat een reactie achter op Jacob Jan Voerman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.