hoe kom ik nu aan publiek?

Ik doe iets fout, denk ik.

Ik deed gisteren een try-out.  Op een netwerkborrel voor slechthorenden van 100% slechthorend.

Oefenen voor een theater solo. Niet met de tekst van mijn theater, maar wel oefenen.

Oefenen met tolk gebarentaal en schrijftolk.

Oefenen met grappen. Niet omdat ik lollig wil zijn, maar wel omdat ik lucht wil, in mijn theater.

Oefenen met publiek, en met timing.

 

Maar ik doe iets fout.

Want in plaats van publiek zitten er opeens vrienden in de zaal.

Ik heb geen publiek gemaakt, ik heb vrienden gemaakt.

En aan vrienden kun je niet meer vragen hoe het was. Ik kreeg warme en ontroerende reacties, maar ja, dat is dan van vrienden hè?

 

Dus kijken wat ik zelf op een rij kan zetten:

 

Wat ging goed:

– ik bleef mezelf

– ik liet me niet afleiden door de techniek (microfoon, ringleiding, schrijftolk op beamer)

– ik had een mooie structuur

– er werd gelachen

– mensen waren onder de indruk

– ik had plezier

– ik kon improviseren

 

Wat heb ik geleerd?

– grappen die spontaan ontstaan, zijn leuker dan bedachte grappen

– sommige bedachte grappen werken wel (geen idee waarom, geen idee waarom andere niet)

– ik weet nog steeds niet wat timing is

– ik ging, ondanks mijn zeer goede bedoelingen, te snel voor de schrijftolk

– ik vind het leuk om op een podium te staan, en niet eng

– hoewel het niet eng is, is er toch spanning, daardoor heb ik veel gemist (dat was ook waarom ik te snel ging)

– ik wil dit zelfde optreden nog veel vaker doen om dingen te ontdekken die ik nu gemist heb.

 

Samenvattend: Ik heb genoten, en ik heb heel veel hele mooie mensen ontmoet.

 

Bianca, dank je voor deze prachtige kans.

Vrienden, bedankt voor het luisteren. 

xx

19 thoughts on “hoe kom ik nu aan publiek?”

      1. Tja, nu te laat. Maar je had het mij kunnen vragen. Misschien iets voor een volgende try-out? Wanneer ik kan en het is in de buurt dan wil ik dat graag voor je doen.

            1. En in de buurt van Leiden ken ik een professioneel filmer (en wellicht een paar andere niet professionele) die het graag en met liefde ook willen filmen 😉

  1. Heb je al eens contact gehad met andere cabaretiers/ mensen die zelf ook de inhoud van hun voorstelling maken? Er is waarschijnlijk een leercurve in elke voorstelling die iedereen doormaakt?

  2. Yes, you can! En met je eigen analyse heb je eigenlijk geen anderem meer nodig.Al is iedere feedback natuurlijk fijn. Mooi dat je het zo mocht ervaren.

  3. Wat me opvalt aan je verhaal is dat je snel ging en dat je veel gemist hebt. Dat lijkt me een punt om aan te werken. Als jij ontspannender bent, ben je prettiger om naar te kijken. Misschien dat sommige grappen dan ineens wel werken. Het heeft denk ik ook te maken met houding.

    Voor nu vind ik Nijmegen of Wijchen te ver. Maar misschien als je ooit is richting Amsterdam komt, dan kom ik graag een keer naar je voorstelling kijken.

  4. Kostbare comment hierboven. Mooi…

    Als vrienden komen kijken, zegt dat iets over je vrienden maar ook over jou.
    Als ‘gewoon’ publiek vrienden wordt, vertelt dit alles over jou en jouw weg. Dan mijn vriend, heb je geen criticus nodig 😉

    Het spontane, geschapen in het moment, geeft de beste waarde. Soms is het moment en soms ook je publiek je beste leidraad. Ik heb nooit een theathervoorstelling gegeven. Wel lezingen, voordrachten en workshops. Die speciale spanning bleef altijd, hield me scherp. Eigenlijk steeds een beetje ‘kicken’. De kunst is dat jij je niet door de spanning laat bepalen maar dat jij die spanning leidt. Dan krijg je een drive.
    Op mijn tafel vond je steevast 2 dingen: een glas water – heel belangrijk – en een stapeltje steekkaarten met de draad van mijn presentatie. Na afloop was mijn glas altijd leeg en mijn gluurkaarten nooit gebruikt. Daar gaat het om: flow.

  5. Oh ja… nog dit: je bent de drempel over én je hebt er zelf van genoten. Heerlijk! Gefeliciteerd 🙂

    1. dank.
      Die kaarten heb ik gebruikt.
      omdat bik pas op het allerlaatst mijn structuur gevonden had. en ik niet wilde dat zenuwen of ik niks vergeten zou, een rol zouden spelen. ik heb dus gewoon de tijd genomen om op die kaarten te kijken, zelfs mijn leesbril er voor bij gepakt. gewissel met microfoon in hand, kaarten in hand. allemaal zonder dat ik dat daar last van had. dat is ook grote winst geweest, die flow voelde ik op losse momenten. ik vertrouw er op dat die groter wordt.

  6. Wauw! Doorbraak! Jammer dat ik er niet bij kon zijn, maar ik ga er van uit dat er nog genoeg momenten komen dat ik heel trots vanaf de eerste rij mee kan genieten! Ik ben heel blij dat het zo leuk was om te doen. Ik heb er alle vertrouwen in dat het ook in de toekomst goed gaat komen!
    Liefs en tot over een paar weken!! Dan wil ik er meer over horen.

  7. Ik ‘ken’ jou inmiddels omdat wij elkaar een paar keer ontmoet hebben. Omdat wij een flinke middag geinvesteerd hebben. In elkaar. Zonder woorden. Met woorden. In delen. In beleven.
    Publiek of vrienden. Negeer het verschil. Ga vooral je eigen gang. Leer van jezelf en de live momenten als je aan spelen toekomt. Jouw talent is onmiskenbaar. Analyseer dat aub niet stuk.
    Ik schat zo in dat de pure, ongetrainde versie van jouw spelen altijd het hoogste niveau zal hebben.

Laat een reactie achter op petepel Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.