de cirkel is rond

En toen sprak ik Xandra.

Dat moest even, want al die plannetjes die ik er uit hadden geknikkerd, kwamen zo maar opeens hardop in mijn hoofd spoken. “Maar wat als de kaarten nu heel anders liggen?”, zeiden ze.

 

Previously on Jacob Jan Voerman:

In 2013 heeft JJV alle mooie ideeën uit zijn hoofd geflikkerd om nog maar aan één ding te werken: theater maken. Dat lukte. Maar de verkoop van de kaarten blijft achter, en het geld raakt op. Wat nu? Dat was de spannende seizoensfinale.

Het nieuwe seizoen begon met plannen om kleinere theaters te zoeken, en om naast theater maken(=vertellen), ook “het luisteren” aan te bieden aan bedrijven.

Maar de geldkwestie was niet zo maar opgelost, dus greep JJV, als een ex-verslaafde weer naar oude wilde plannen. Bij wijze van AA-meeting zocht hij Xandra van Hooff op.

 

Het fijne van Xandra is dat ze goed kan luisteren, alles binnen kan laten komen en snel kan schakelen.

Dat betekent dat ik die plannetjes niet uitvoerig hoefde uit te leggen. Als dat wel had gemoeten was ik de verdediging in gegaan, en in een soort van loopgraaf terecht gekomen.

Dat die plannetjes mooi waren, dat was duidelijk. Daar hoefden we geen tijd aan vuil te maken.

Daarom was er alle ruimte voor de vraag, wat ik daar mee moest, welke rol ik daar in kon spelen. Welke rol ik daar in wílde spelen.

En toen die vraag eenmaal op tafel kwam, kon hij dus ook rechtstreeks bij me binnen komen. (Ik zat immers niet in die loopgraaf?)

Xandra stapte, samen met mij, mijn hoge-snelheids-gedachten-trein uit. En daar stonden we, op het perron van gevoel. En daar was ook het antwoord.

Als iemand je eigen woorden terug geeft, en er komen tranen op, weet je meteen wat er wél klopt, geloof me.

Het vertellen klopt.

Het luisteren klopt.

De wilde plannetjes zijn voor iemand anders.

 

De woorden die de tranen brachten waren:

Jij wil voorkomen dat mensen in hun werk gefrustreerd raken in hun goede bedoelingen, en daardoor ofwel afgebrand raken, ofwel cynisch worden.

De tranen kwamen natuurlijk omdat dat precies is wat er met mij gebeurd was. Meerdere keren. En omdat ik nu pas besef wat ik toen nodig had.

Gezien worden. Echt gezien. Zodat er ruimte ontstaat om kwetsbaar te zijn.

En dat is iets waarvan ik weet dat ik het kan geven. Aandacht. Onvoorwaardelijke aandacht. Randvoorwaarden scheppen om kwetsbaarheid een plek geven.

Brené Brown heeft al aangetoond hoe belangrijk dat is. Ik weet hoe je het de ruimte geeft.

Dat gaan mijn luistersessies worden, voor bedrijven.

En die luistersessies zijn de voedingsbodem voor mijn verhalen, voor mijn theater, zoals mijn huidige theatervoorstelling ook is voortgekomen uit mijn aandacht voor de mensen die ik ooit tegen kwam.

De cirkel is rond.

Xandra Van Hooff ontdekt het/de gave in mensen. Als vroedvrouw, of als tuinman helpt ze je om het zelf te koesteren.

Je kunt haar hier vinden: Gave mensen

(Geen affliate link)

 

 

 

 

 

5 thoughts on “de cirkel is rond”

  1. Fijn voor je Jacob Jan, nu is er waarschijnlijk een beetje rust in je hoofd gekomen en kun je je weer volledig richten op het pad wat je aan het bewandelen bent.❤️

  2. Wat mooi zeg! Er ontstaat vast iets geweldigs weer! Liefs en succes, en wat fijn dat je Xandra had om je te spiegelen 🙂

Laat een reactie achter op Steven Gort Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.